0146 เยี่ยงทาส

ตอนที่146 เยี่ยงทาส

เย่หยวนก้มมองซูหยินห่านที่กำลังอ้อนวอนขอชีวิต ใบหน้าของคนที่กอดปลายเท้าเย่หยวนอยู่มันเต็มไปด้วยน้ำตาและน้ำมูก เมื่อเห็นดังนั้น…เขาก็เอ่ยปากพร้อมกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า

“ข้ากล่าวไปตอนไหนว่าจะฆ่าท่าน…นายน้อยซู! ท่านดูหวาดกลัวเสียจริง!”

ซูหยินห่านในขณะนี้เป็นดั่งลูกนกที่เสียสติ สมองของเขาในขณะนี้ทำตามสัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดล้วนๆ

และเมื่อได้ยินว่าเย่หยวนจะปล่อยเขาไป เขาก็รู้สึกดีใจอย่างที่สุดพร้อมกล่าวว่า

“จะ-เจ้าพูดจริงรึ? ขะ-ข้าสามารถไปได้?”

“แน่นอน… เจ้าไม่สามารถไปไหนได้ทั้งนั้น…”

“เนื่องจากเจ้าได้เห็นความลับของข้าแล้ว หากข้าปล่อยเจ้ากลับไป…เจ้าจะต้องเที่ยวบอกคนอื่นๆ ว่า ข้ามีเครื่องรางวิญญาณพื้นที่อยู่ในครอบครอง และข้าคงตายแบบหาที่ฝังไม่ทันแน่นอน?”

ซูหยินห่านเศร้าหมองจนขาของเขาอ่อนแรงอีกครั้ง ความหมายของเย่หยวนเมื่อครู่คือ…เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน

“ไม่ต้องกังวล ข้าสามารถสาบานต่อสรวงสวรรค์ได้ว่า…เขาจะไม่แพ่งพลายกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้!”

ทันทีที่กล่าวจบ ซูหยินห่านรีบยกมือขึ้นและชูสามนิ้วในทันที…พร้อมกับพูดพึมพำอย่างกับว่ากำลังกล่าวคำสาบาน