0102 ค่ายกลทังหมดตั้งขบวน

ตอนที่102 ค่ายกลทั้งหมดตั้งขบวน

“ท่านต้องการให้ข้าช่วยเหลือนิกายเมฆาราตรีกำราบนิกายอื่นๆ ทั่วบริเวณใช่หรือไม่?”

จากบทสนทนาก่อนหน้าระหว่างพวกเขาจึงทำให้เย่หยวนเดาได้ไม่ยากเลยว่าลู่เหยี่ยนคิดอะไรอยู่

“ฮ่าๆ! เจ้านี่ว่านอนสอนง่ายเสียจริง! เจ้าเข้าใจดีทุกอย่างแม้เพียงรายละเอียดเล็กๆ! แต่ข้าไม่ได้ต้องการเพียงแค่นั้น...อีกสิ่งที่ข้าต้องการคือ ข้าต้องการให้เจ้านำนิกายเมฆาราตรีกลับไปผงาดอีกครั้งในทางตอนเหนือ!”

ลู่เหยี่ยนกล่าวออกมาอย่างกระวนกระวายใจ

เมื่อได้ยินเช่นนั้นเย่หยวนก็ยิ้มอย่างขื่นขมและตอบกลับไปว่า

“ท่านอาวุโสลู่ มันไม่ดูเกินตัวข้าคนนี้ไปหน่อยรึท่าน? ข้าเป็นเพียงนักสู้ระต่ำในอาณาจักรแก่นแท้แห่งปราณเท่านั้น”

“ฮ่าๆ เจ้าไม่จำเป็นจะต้องเจียมเนื้อเจียมตัวเช่นนี้หรอก...ในเมื่อเจ้าสามารถบรรลุจิตวารีสงบได้ ในอนาคตเจ้าก็จะสามารถพัฒนาตนเองได้อย่างไร้ขีดจำกัด! เพียงแค่เจ้าอย่ายอมแพ้เท่านั้นพอ”

“เจ้าจงจำไว้...ต้นน้ำคือทุกสิ่ง”