464 กลับสู่ราชวงศ์

บทที่ 464 กลับสู่ราชวงศ์

ด่านเหลียงชวน

กัวสวี่นั่งอยู่บนที่สูงพลางถอนหายใจ

มองจากตรงนี้จะเห็นสันเขาเป็นคลื่นเล็กน้อย ทุ่งหญ้ากว้างไกลไม่มีที่สิ้นสุด มีแม่น้ำสายยาวงดงามผ่านพื้นหญ้าสีเขียวตรงไปไกล

เป็นทัศนียภาพที่งดงามมาก

แต่กัวสวี่ไม่มีอารมณ์จะชื่นชมเลย

เขากำลังคิดเกี่ยวกับครึ่งเดือนที่ผ่านมา

ถูกจงซู่ข่มขู่ให้เขียนรายงานสงคราม

ในสายตาของคนอื่นๆ เขาและจงซู่ให้การรับประกันกับหยางซาน

อารมณ์ของคนผู้นั้นในตอนนี้เขารู้ดี หมวกนี้ไม่ว่าจะอธิบายอย่างไรเขาก็ถอดออกไม่ได้

พูดอีกอย่างก็คือ หากตอนนี้ตนกลับเมืองหลวง ก็จะเป็นพรรคพวกเดียวกับหยางซาน…

แม้ว่าคนอื่นจะรู้ว่าเขาถูกบังคับ ฮ่องเต้จะสวมหมวกให้ เมื่อเวลาผ่านไปคนอื่นก็จะคิดว่าเขาเป็น Comment by นัชชา ตั้งประจักษ์ภักดี: 皇帝给摁上了这个帽子 ไม่รู้แปลว่าอะไร

ไม่มีทางอื่นให้ไป

กัวสวี่รู้สึกท้อแท้

แสวงหาชื่อเสียงมายี่สิบปี ทุกอย่างเสียไปเปล่าๆโดยไม่เกิดผลลัพธ์ใดๆ

สวรรค์รู้ว่าหยางซานเป็นทายาทของคนผู้นั้น!

สวรรค์รู้ว่าทำไมจงซู่ถึงกินน้ำมันหมูพอกใจ[footnoteRef:1]! [1: น้ำมันหมูพอกใจ : ถูกครอบงำจนมืดบอดไร้มโนธรรม]