370 โจรกรรม

บทที่ 370 โจรกรรม

ณ พื้นที่ราบระหว่างภูเขาที่มีลักษณะซับซ้อนตัวฝูกำลังรออย่างใจจดใจจ่อ

เมื่อได้ยินเสียงกีบม้ามาแต่ไกลนางจึงรีบขึ้นไปบนเนินเขา และเห็นเงาหิมะขาวโพลนพุ่งเข้าหานางตัวฝูโบกมืออย่างดีใจ

“คุณหนู!” แต่นางไม่ได้รับการตอบกลับ

ม้าขาววิ่งไปข้างหน้าและค่อยๆ เดินช้าลง ตัวฝูรีบวิ่งลงจากเนินเขา และพบว่าหมิงเวยกำลังนอนหมดสติอยู่บนหลังม้า

โหวเหลียงรีบก้าวไปข้างหน้าสำรวจลมหายใจ และสัญญาณชีพจรของหมิงเวยแล้วพูดว่า “แม่นางหมิงได้รับบาดเจ็บภายใน เร็วเข้าช่วยประคองนางลง”

เมื่อหมิงเวยตื่นขึ้นนางรู้สึกเจ็บปวดที่หน้าอก

“ตัวฝู” นางเปิดปากเรียกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

ตัวฝูได้ยินเสียงก็รีบเข้าไปหา “คุณหนูเป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ”

หมิงเวยพบว่ายังมีกลิ่นยาหลงเหลืออยู่ในปากจึงถามว่า “ข้าดื่มยาหรือ”

“เจ้าค่ะ! ท่านโหวบอกว่าท่านได้รับบาดเจ็บภายในเกรงว่าอวัยวะภายในจะเสียหายเขาจึงไปเก็บสมุนไพร และให้บ่าวต้มให้คุณหนูเจ้าค่ะ”

ตัวฝูทำหน้ายุ่ง “ทำไมใครๆ ก็รู้วิชาการแพทย์ คุณหนูคิดว่าบ่าวควรศึกษาด้วยหรือไม่เจ้าคะ”