292 คุ้มกันฮ่องเต้

บทที่ 292 คุ้มกันฮ่องเต้

ผู้คนมารวมตัวกันที่กระโจมกลางมากขึ้นเรื่อยๆ เจียงเชิ่งยิ่งรู้สึกลำบากใจมากขึ้น กัวสู่และหลางอวี่ยังทะเลาะกันอย่างหนักจนแม้แต่คนอื่นๆ ก็เข้าร่วมการทะเลาะวิวาทด้วย

เหวินยวนเห็นบิดารีบเดินมาทางนี้ และกวักมือเรียกเขาให้ไปหาจากนั้นก็พูดคุยด้วยสองสามประโยค ดวงตาของเหวินยวนเบิกกว้างด้วยความตกใจเขาพูดด้วยเสียงตะกุกตะกัก “นี่...จะทำได้อย่างไร”

เฉิงเอินโหวพูด “ทำไมจะไม่ได้ไม่ใช่ว่ามีคนสนับสนุนให้ทำเรื่องนี้อยู่แล้วหรือ”

“แต่...” เหวินยวนอึกอัก

“ไม่จำเป็นต้องให้เจ้ามาตัดสินใจ” เฉิงเอินโหวพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “เจ้าไปบอกไท่จื่อก็พอ”

เหวินยวนละล่ำละลัก แต่ด้วยอำนาจที่มีมายาวนานของบิดาทำให้เขาไม่สามารถคัดค้านอะไรได้ “ขอรับ”

เหวินยวนกลับมาแล้วดึงไท่จื่อไปอีกด้านหนึ่งเงียบๆ แล้วพูดว่า “ไท่จื่อ ให้แม่ทัพหลางบุกเข้าไปข้างในเถิด”

เจียงเชิ่งขมวดคิ้ว “แบบนั้นมันเสี่ยงมากเลยนะ...”