ตอนที่ 60 เรื่องของคุณอิ๋ง พวกคุณไม่มีสิทธิ์ก้าวก่ายครับ
เธอเดินพลางกดตอบ
[สามนาที]
[อืม พี่ชายรออยู่ที่เดิมนะ]
อิ๋งจื่อจินละสายตา เก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า
เจียงหรานเห็นก็รีบเอามือยันโต๊ะออกไปแล้วลุกพรวดวิ่งไปขวางประตูห้องเรียน
เขากดคางลงใส่อิ๋งจื่อจิน “คราวก่อนเธอรับปากว่าจะสู้กับฉัน เมื่อไรล่ะ”
อิ๋งจื่อจินหยุดเดิน ดวงตาหงส์หรี่ลง มองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้าหนึ่งวินาที “นายไปบำรุงตัวเองให้ดีๆ กับออกกำลังกายสักหน่อยก่อน”
เจียงหราน “?”
กล้ามเขามันยังไม่แน่นพอเหรอ
“กลัวถึงเวลานายจะมีแรงไม่พอ”
“...”
พวกลูกน้องกะพริบตาปริบๆ ไม่รู้ว่าควรเข้าข้างใคร
แต่ไม่ว่าอย่างไร พ่อก็พูดถูกเสมอ!
ซิวอวี่รู้สึกสะใจ “ฉันว่าก็จริงนะ เกิดนายหมดสติตอนสู้กับพ่ออิ๋ง เดี๋ยวพวกเราก็ต้องหามกลับมาอีก”
“หุบปากไปเลย!” เจียงหรานโมโหปรอทแตก “ฉันเคยฝึก...”
ซิวอวี่ขมวดคิ้ว มองเขาพลางส่ายหน้า
เจียงหรานเงียบไป
เขาลืมไปว่าที่นี่ไม่ใช่ตี้ตู พูดส่งเดชไม่ได้ ไม่อย่างนั้นจะสร้างความเดือดร้อนที่ไม่จำเป็นให้กับคนรอบตัว
Support your favorite authors and translators in webnovel.com