ตอนที่ 597 ปรมาจารย์เฟิงซิว เมิ่งชิงเสวี่ยผู้ใกล้ตาย
ทำไมเหมือนเอ๋อรับประทาน
คงไม่ได้ถูกอะไรสูบวิญญาณไปหรอกนะ
นายใหญ่ฝูสำรวจฝูเฉินด้วยความสงสัย ยื่นมือออกไปโบกตรงหน้าเขา
“โอ้โห!” ฝูเฉินร้องด้วยความตกใจ กระโดดโหยง
“ไม่มีเวลา ตอนนี้ผมไม่มีเวลาพูดกับพ่อแล้ว ต้องไปหาท่านผู้นำตระกูล!”
พูดจบเขาก็รีบวิ่งไปเหมือนกระต่าย
ตระกูลฝูมีแค่ฝูเฉินที่เป็นทั้งจอมยุทธและแพทย์แผนโบราณ นายใหญ่ฝูไม่มีวรยุทธติดตัวแม้แต่น้อย ได้แต่ยืนมองฝูเฉินวิ่งไปไกล
นายใหญ่ฝูโมโหมาก แต่ก็จนปัญญา
“ลูกบ้า อย่าให้จับได้นะ”
ฝูเฉินวิ่งไปที่หอเก็บตำราด้วยความเร็วสูงสุด
เนื่องจากตื่นตูมเล่นใหญ่เลยถูกฝูซีถีบกระเด็นอีกรอบ
คราวนี้ในที่สุดฝูเฉินก็รู้สึกแล้วว่าปวดก้นขนาดไหน เขาปั้นหน้าไม่ถูก
“ทะ...ท่านผู้นำตระกูลครับ ผมมาบอกข้อมูลสำคัญ ถีบผมทำไมเนี่ย”
ฝูซีพลิกหน้าหนังสือ “ข้อมูลอะไร”
“ท่านผู้นำตระกูลทำไมซื่อบื้อแบบนี้ ถามท่านปรมาจารย์ว่าลูกศิษย์ของเธอเป็นใครก็จบแล้วไม่ใช่เหรอครับ” ฝูเฉินผายมือออก “อย่างไรซะท่านปรมาจารย์ก็ไม่ใช่คนหยิ่งอะไร อย่างมากก็แค่เอาเงินหรือของกินไปให้เยอะหน่อย”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com