ตอนที่ 319 บอสอิ๋งโคตรเทพ อวยเธอสิ
จนกระทั่งหน้าผากเสมอกับอิ๋งจื่อจิน ทั้งสองคนอยู่ห่างกันไม่ถึงหนึ่งนิ้ว
หายใจรดกันอย่างแผ่วเบา
ลมค่อนข้างหนาว ร่างกายของอิ๋งจื่อจินขดตัวเข้าหาอ้อมอกของเขาตามสัญชาตญาณ ซบเข้ากับแผงอกของเขา
ฟู่อวิ๋นเซินกอดเธอแน่นกว่าเดิม
เขาหัวเราะเล็กน้อย เสียงทุ้มต่ำค่อยๆ หายไปพร้อมสายลม
“ฝันดีนะเด็กน้อย”
เขาอุ้มเธอไปส่งชั้นบน เพียงแต่พอไปถึงหน้าประตูก็วางเธอลง
เวินเฟิงเหมียนรออยู่ในบ้านตลอด พอได้ยินเสียงกริ่งประตูก็รีบลุกไปเปิด
ฟู่อวิ๋นเซินประคองบ่าของอิ๋งจื่อจิน พยักหน้าเล็กน้อย “คุณลุง”
“เด็กคนนี้นี่” เวินเฟิงเหมียนถอนหายใจ รู้สึกกลุ้มใจ “ชอบทำให้เป็นห่วงจริงๆ”
โชคดีที่ฟู่อวิ๋นเซินไปรับ ถ้าเป็นคนอื่นเธอหลับไปแบบนี้เดี๋ยวได้ถูกเอาไปขาย
“ผมไปก่อนนะครับคุณลุง” ฟู่อวิ๋นเซินพูด
“พอเธอตื่นมาตอนเช้าเอาน้ำผสมเกลือให้เธอดื่มหน่อยนะครับ ช่วยขับพิษ”
“ได้” เวินเฟิงเหมียนพยักหน้า “ขับรถระวังนะ”
...
ฟู่อวิ๋นเซินเดินลงมาจากชั้นบน
เขายังไม่ไปไหน หันไปมองทางพุ่มไม้ด้านขวา
“เลิกซ่อนได้แล้ว ออกมา”
มีเงาของใครคนหนึ่งเดินออกมาจากด้านหลังจริงๆ เป็นเนี่ยเฉา
Support your favorite authors and translators in webnovel.com