0566 หลับตา

บทที่ 566 หลับตา

“แล้วเจ้าจะเอาอย่างไร!” ราชันเหวินถามอย่างไม่สบอารมณ์

“ไม่รู้ ถึงอย่างไรที่นี่เจ้าก็เป็นคนตัดสินใจ ตอนนี้พวกเราจะทำอย่างไรดี?” จินเฟยเหยาไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร เพียงพูดจาส่งๆ วางมาดไปอย่างนั้นเอง ตอนนี้ยังมาถามเขาอีก

ราชันเหวินใช้ดวงตาอันงดงามคู่นั้นของเขาขึงตาใส่นางหลายครั้ง “ตอนนี้ศัตรูอยู่เบื้องหน้า มีกำลังคู่คี่ก้ำกึ่งกับพวกเรา ขอเพียงเฝ้ารักษาที่นี่ไว้อย่าให้พวกเขาโจมตีเข้ามาได้ก็พอ”

รอให้ผู้อื่นมาโจมตีหรือ? จินเฟยเหยาคิดถึงศิลาวิญญาณที่ราชันพยัคฆ์เงินรับปากไว้ก็โต้แย้งว่า “ราชันพยัคฆ์เงินบอกว่าต้องให้ข้าดึงความสนใจของเผ่ามนุษย์ เฝ้าที่นี่อยู่แบบนี้ผู้ใดจะรู้ว่าข้าเป็นใคร”

“ยุ่งยากจริงๆ คงไม่ใช่จะให้พวกเขาพุ่งเข้าไปหาที่ตายเพื่อชื่อเสียงของเจ้าหรอกนะ?” ราชันเหวินเอ่ยอย่างไม่ยินยอมอยู่บ้าง ถ้าเป็นฝ่าบาทแห่งเผ่าปิศาจจริงๆ ก็เสียสละตนเองได้ ทว่าถ้าเป็นครึ่งปิศาจอย่างจินเฟยเหยา เขาไม่ยินยอม มีเพียงพวกเผ่าปิศาจเบื้องหลังจึงเป็นพี่น้องร่วมอุทรของตนเอง