บทที่ 497 พั่งจื่อเปลี่ยนร่าง
“ตั้งแต่วันนี้ไป พวกเราจะอาศัยอยู่ที่นี่ ร้อยปีถึงเปิดออกจะกลัวอะไร พวกเราไม่กินอาหารเสียหน่อย ใครกลัวกันเล่า” จินเฟยเหยายืนอยู่บนแผ่นศิลาเขียวเอ่ยพลางเท้าสะเอว
หลันจิงมองไปรอบด้าน เอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ “เพราะเหตุใดต้องเลือกที่นี่ สถานที่ก่อนหน้านี้ก็ดีมากนะ”
หวาหวั่นซีนั่งหัวเราะอยู่บนไหล่นาง “เนื่องจากพวกเราค้นหาที่นี่รอบหนึ่งแล้ว มีเพียงสถานที่แห่งนี้ที่มีแผ่นศิลาเขียวซึ่งถูกสลักด้วยฝีมือมนุษย์ จากเรื่องนี้เห็นได้ว่า ตรงนี้ต้องเป็นสถานที่พิเศษอย่างเช่นสามารถออกไปจากที่นี่ได้”
“ข้าเข้าใจแล้ว วางแผ่นศิลาเขียวไว้เป็นเครื่องหมาย พวกเราอาศัยอยู่ที่นี่จะไม่มีอันตรายหรือ ถ้าคนของสำนักตะวันจันทราบุกเข้ามา มิเตรียมตัวไม่ทันหรือ?” หลันจิงปรบมือยิ้มแย้มก่อน ทว่าพอคิดอีกทีก็รู้สึกไม่ถูกต้อง เรื่องนี้อันตรายมาก
Support your favorite authors and translators in webnovel.com