webnovel

คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตาย

จินเฟยเหยาคิดว่าตนเองเป็นคนที่เอาใจใส่ที่สุด ใจกว้างที่สุด และจิตใจบริสุทธิ์ที่สุดในโลกนี้ นางไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเพราะเหตุใดคนในโลกนี้จึงชอบรังแกนาง... คิดไม่ถึงว่าน้องชายที่นางดูแลมาจนโตจะทรยศนางเพื่ออนาคตของตัวเอง คิดจะส่งนางไปเป็นเตาหลอมมนุษย์ บังคับให้นางต้องทรยศและเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลเพื่อปกป้องชีวิตน้อยๆ ของตน นางเข้าสู่สำนักเซียนอย่างยากลำบาก ทว่าเพราะมีพลังบำเพ็ญต่ำต้อย จึงมักจะถูกคนเอาเปรียบ ถึงแม้โชคร้ายจะกลายเป็นดี ได้ตำราลับบำเพ็ญเซียนพิเศษเฉพาะมาก็ตาม เส้นทางแห่งการบำเพ็ญเซียนยังอีกยาวไกล ก่อนที่จะเดินสู่จุดสูงสุดต้องป้องกันตนเองให้ได้ก่อน! เซียนไม่ล่วงเกินนาง นางไม่ล่วงเกินเซียน หากเซียนล่วงเกินนาง นางก็จำเป็นต้องร้าย... อ้อไม่ใช่สิ พยายามสู้กลับเพื่อปกป้องตนเอง ดังนั้นนางจึงไร้ยางอายมากขึ้นทุกที...นางสาบานได้ ทั้งหมดเป็นเพราะนางถูกบีบบังคับจริงๆ นะ...

เจิ้งเยวี่ยชูซื่อ · History
Not enough ratings
725 Chs

0114 เมืองริมน้ำนิรนาม

บทที่ 114 เมืองริมน้ำนิรนาม

สภาพเช่นนี้ไม่ค่อยปกติ จินเฟยเหยาครุ่นคิด ห่อพลังวิญญาณบนฝ่ามือบางๆ จากนั้นยื่นออกจากฟองแสงนรก นิ้วมือเพิ่งยื่นออกจากฟองแสงนรกก็แตะโดนน้ำเหล่านั้นทันที สัมผัสแล้วเหนียวหนืดยิ่งเหมือนยางไม้ที่ยังไม่แห้ง

“คิดไม่ถึงว่าบนโลกนี้จะมีน้ำแบบนี้ ถ้าข้าไม่มีฟองแสงนรกเสริมอากาศ อาศัยลำน้ำเหนียวข้นเช่นนี้ แค่ว่ายน้ำคงผ่านไปไม่ได้” จินเฟยเหยาเก็บนิ้วกลับ เอ่ยอย่างยุ่งยากใจ

จากนั้นนางก็พูดกับตนเองอีก “น้ำเหนียวหนืดขนาดนี้ อาศัยแค่พลังวิญญาณกระตุ้นฟองแสงนรกให้เดินทางต้องเชื่องช้าจนไม่ไหวแน่” นางเอ่ยพลางมองพั่งจื่อ

พั่งจื่อตะลึง จ้องมองนางด้วยสายตาเดือดดาล

“พอแล้ว ข้าไม่ให้เจ้าออกไปหรอก แค่มองดูเจ้าแวบเดียว ต้องกลัวจนกลายเป็นแบบนี้ด้วยหรือ” จินเฟยเหยายิ้มขมขื่น ข้าไม่ใช่คนเลวขนาดนั้นเสียหน่อย ทำไมต้องมีปฏิกิริยาแบบนี้ด้วย

Locked Chapter

Support your favorite authors and translators in webnovel.com