Away from My Smile (Book 1: The Nolmians)
Paglalakad sa kalsada habang nakangiti ay katumbas ang ilog ng dugo.
Ginagawa ang magpapasaya sa kaniya
kahit ito'y paghihinagpis ng iba.
Hindi nabibilabg ang dugong dumanak
Hanggang ngiti sa mukha niya'y nakapinta,
Basta't para sa kanilang mag-ina
Parang isang tinta na hindi na mabubura ang mga ngiti sa mukha niya
Kung kapilang ang ilaw niya.
...
Ngumisi siya, "At may nagtangka na palang lumapit sa nanay ko. Sana bumalik pa kayo bukas...hehe. May regalo sana akong gustong ibigay..."
"VOTE THIS... Or I'll cut those fingers of yours using a rusty scissor, and use it to tap the button."
-Silistine
Sit back and relax, like you always do and ENJOY my story.
Still, Your lovely girl,
-Silistine
Bell_Cranel_1529 · 科幻言情