The Girl Who Never Cry (Tagalog)

Chapter 1

- Diana's POV -

"Itago nyo na yang mga pagkain nyo! Paparating na ang bruha!" Sigaw ng mga empleyado namin. At doon na naglakad sa gitna ang ate ko.

She's Amira Ruth Trevino-Hale. She's my second sibling. I am the youngest sibling on us. Naiinis ako dahil nasa kanya palagi ang papuri, kay Mom, kay Dad, kay Kuya, ng lahat ng mga tao!

Sya ang magaling, sya ang maganda, sya ang ipinagmamalaki, sya nalang lagi! Pero proud ako na mas kinakampihan ako ng lahat dahil mabait ako, at sya naman, sya ang kontrabida.

"What are you loking at?" Mataray na tanong nito sa akin. Nag-iwas lang ako ng tingin. Nanlaki ang mata ko sa gulat ng bigla itong sumigaw.

"Ahh!! Ano ba?! Ang iingay nyo!!" Sigaw nito at saka dali-daling pumasok sa office nya. Ako naman ay umirap sa hangin at bumalik sa office ko.

By the way, I'm Diana Errie Trevino. Kagaya nga ng sinabi kanina, kapatid ko ang bruhang iyon. Pero mas maganda 'daw' sya sa akin, and hindi ako naniniwala sa kanila. Kasi si Bruha ay kasal na, pero pinagpalit parin ng asawa nya sa best friend ko.

- Luke's POV -

I'm Luke. And I'm handsome.

"Sir, ito na po yung coffee nyo. Ito na din po ang hinihingi nyong mga papeles at mga reports galing sa iba't ibang team leaders. And, ito na po pala ang sinubmit na presentation ni Ma'am Amira." Seryosong sabi nito. Ako naman ay parang matunaw ang utak dahil sa sobrang bilis nya sa pagsasalita.

"O.... K...." Lutang kong sabi. Lumabas na ito ng office ko, ako naman ay kinuha ang coffee'ng pinabili ko sa kanya at kinuha ang presentation na sinubmit ni Amira. Hindi ko mapigilang tumawa ng malakas. "Hahahahaha!! I-ito yung presentation namin nung nakaraang buwan! Hahahahaha!! Walang originality! Hahahahaha!" Natatawang sigaw ko.

Tumawa lang ako ng tuwa hanggang sa hindi ko na kayang tumawa ulit. Bumalik na ako sa pagta-trabaho, minsan pumapasok ang secretary ko kapag may inaabot or whatever. Nagkataon titignan ko ang date at bigla parang hindi nagwork ang utak ko at parang tumigil ang mundo ko.

Naaalala nya din bang wedding anniversary namin ngayon?

"Tsk. Are you even thinking, Luke? Of course, hindi. For sure, hindi ka na non iisipin kasi ginawan mo sya ng kag*gohan." Inis kong sabi sa sarili ko at bumalik na sa ginagawa ko.

- Amira's POV -

"Ano?!" Sigaw ko. "Bakit mo sinubmit?!" Sigaw kong tanong.

"Ma'am, kayo po ang nagsabihing i-submit ko ang presentation na yon...." Mahina at nakatingin sa sahig na tugon nya. Ako naman ay napaawang ang labi.

"How dare you!! Are you saying that, it's my fault?!" Sigaw kong tanong.

"Ma'am, hindi po. Pero kayo po talaga ang nagsabing---"

"Shut up!" Sigaw ko na nagpaputol sa sinasabi nya. "Go pack your things! Lumipat ka sa secondary floor!" Sigaw ko. Dali-dali naman syang lumabas. Nag-init ang ulo ko. "How dare she!!" Sigaw ko. Ako naman ay tinawagan ang head management ng mga employees' namin at nagpatawag ng bagong secretary.

My god!! She is just one month to me! What the f*ck is that? One month free trial?!

Maya-maya pa ay may biglang kumatok at pumasok. Lalong uminit ang ulo ko ng makitang si Luke iyon. Nakangiti ito at alam ko naman ang pinunta nya dito, dala nya kasi ang copy ng presentation na sinubmit ng t*nga kong secretary. No, ex-secretary.

"What are you doing here?" Mataray kong tanong.

"I'm here to say na nakakatawa ka." Nang-aasar nitong sabi habang tumatawa pa. "Ito ang---"

"Shut the f*ck up! Kung mang-aasar ka lang, get out!" Sigaw ko.

"Hahaha!" Malakas na tawa nito na lalong nagpainis sa akin. "Wag ka nang magpagod. You don't have to effort, ang presentation ko na ang napili ni Tito." Tumatawa paring sabi nya saka lumabas ng office ko.

"Tsk." Singhal ko. Maya-maya pa ay biglang bumukas ang pinto at may babaeng pamilyar sa akin. "Loreen?" Tanong ko. Nag-iwas naman ito ng tingin. "I didn't know na ang dating mayabang ay magiging secretary ko." Nang-aasar kong sabi at ngumisi sa kanya. Nag-iwas ulit sya ng tingin. Natawa naman ako. "Good luck." Nakangising sabi ko. At binigyan sya ng maraming trabaho.

- Diana's POV -

"Ano? Nanaman?" Gulat kong tanong.

"Ano ba yan. Bawat buwan nalang ba sya magpapalit ng secretary?" Tanong ni Kuya.

"Hayaan mo na sya, bro." Sabat ni Luke.

"Wag mo akong kausapin. And don't you dare call me bro. Hindi kita kapatid, at hindi parin kita napapatawad sa ginawa mo sa kapatid ko." Masungit na sabi nito kay Luke.

"Sige, sis nalang." Nakangiting sabi ni Luke. Natawa ako ng bahagya, si Kuya naman ay nainis lang kay Luke.

- Loreen's POV -

"Hi, girl." Bati sa akin galing sa likod. Humarap ako at automatikong ngumiti. "Bago ka ba?" Nakangiting tanong nito. Nakangiting tumango naman ako.

"Ikaw ba ang bagong secretary ni Bruha?" Tanong ng isa pa. Napakunot ang noo ko.

"Bruha?" Nakangiting tanong ko.

"Si Ma'am Amira."

"Bakit bruha?" Natatawang tanong ko.

"Kasi nga ang sama-sama ng ugali boss natin. Malas mo kasi secretary ka nya, mas madalas ka nyang masusungitan." Natatawang sabi nya. "Good luck." Nang-aasar nyang sabi. Ako naman ay napabuntong-hininga, hindi ko kasi akalain na magiging ganito si Amira. Ibang-iba na sya sa Amira'ng kilala ko.

Bumalik na ako sa pwesto ko at nagsimula na akong magtrabaho. Ok naman ang trabaho ko, hanggang sa biglang lumabas ng office si Amira at biglang may inilapag na maraming papeles sa table ko.

"Mag-o-overtime ako. Tumawag ka kung may papasok sa office ko. My office is locked." Mataray nitong sabi habang nakataas ang kilay. Nang tumango ako ay umalis kaagad sya at pumasok ng office nya.

Naging ok naman ang trabaho ko maliban nalabg dahil ang dami-dami kong trabho at parang sa akin nya lang lahat ibinibigay ang lahat ng trabaho nya. Maya-maya din ang pagkuha ko ng kung ano-anong kailangan nya at sigurado akong mapapagod ako nito.

First day, pressure agad.

Nang dumating ang lunch break ay nagpaalam muna ako sa kanya.

"Ahm.... Amira, kakain na ako..." Nahihiyang paalam ko.

"Go ahead. Mamaya na ako kakain." Sagot nya at binabaan ako ng telepono. Napabuntong-hininga ako.

"Ano bang pakialam ko? Hindi na ikaw ang dating Amira kilala ko." Bulong ko sa sarili ko at saka ako tumayo at dumiretso ng cafeteria.

- Leo's POV -

"Bakita nanaman?" Tanong ni Dad.

"I don't know. Isang buwan lang ulit nanaman ang tinagal ng secretary nya." Nawawalan ng pag-asa kong sabi.

"Hayaan mo na ang kapatid mo. You know that your sister is so unpredictable." Natatawang sabi nito.

What's funny, by the way?

"Ok. May nahanap ng bago si Anny para sa kanya. I hope, magtagal na tong secretary nya." Sabi ko pa.

"Maraming pinagdadaan ang mga tao. Wag kang magfocus palagi sa kapatid mo." Pangaral ni Dad. Tumango nalang ako dahil para nanaman syang baliw na nakangiti kahit walang nakakatuwa.

- To Be Continued -