Pagkatapos, umalis si Wei Liao sa kwarto; hindi niya tatanggalin ang damit niya sa harap ng dalawang babae…
Ang sugal na ito ay isang kahibanagan pero isa siyang lalaki na may isang salita.
Nag-aalala, umalis din si Su YU…
Tinakpan ni Jiang Xiaowei ang bibig niya, tumakbo sa banyo at nagsuka…
"Ayos ka lang? Ang galing mo doon. Kailanman, hindi pa ako nakakakita ng kahit sino na uminom ng kasing dami ng sayo. Para kang diyosa ng pag-inom," Tinapik ni Huo MIan ang likod ni Jiang Xiaowei habang sinasabi ito.
"Sa totoo lang, nandaya ako, haha. Uminom ako ng pampatanggal ng lasing na mga pills bago ako nagsimulang uminom..." Ngumiti si Jiang Xiaowei.
"Kaya pala..." Biglang naintindihan ito ni Huo Mian.
Matalino si Wei Liao, pero ang lahat ng mga henyo ay napapaikot ng isang beses sa buhay nila.
Pagkatapos sumuka ni Jiang Xiaowei, mas gumanada na ang pakiramdam niya. Inalalayan siya ni Huo Mian palabas ng pinto.
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者