Hit the Trigger

>Shannara's POV<

And I am feeling so small

It was over my head

I knew nothing at all

Habang nagpapahinga ang grupo namin, naglalagay ako ng bullets sa baril ko. Kinakanta ko ang song na Say Something by A Great Big World. Nakatago kami sa isang liblib na alley kung saan hindi kami mapapansin ng masyadong maraming zombies. We are halfway neat the meeting place. 5 minutes more of rest, and after that, we are going back to our travel.

And I will still stumble and fall

I'm still learning to love

Just starting to crawl

Napatingin ako agad kay Veon. Nakasandal siya sa isang wall at naglalagay din siya ng bullets sa baril niya. Ang mga iba rin naming kasama busy sa paglalagay ng bullets o kaya sa pag-heal ng kanilang mga kasama. Nagulat ako kasi agad akong binunggo ni Isobel at binigyan niya ako ng isang pangasar na nginti. Hindi natapos ang pagkanta ko.

"Kinakantahan mo ba si Veon?" tanong niya at kinindatan niya ako tsaka siya tumawa nang tahimik. Ngumiti na lang ako tsaka ko siya inirapan at pinunasan ko yung ibang parte ng baril ko dahil sa dugo na tumalsik dito.

"Hindi naman," sagot ko at napatingin ulit ako kay Veon. After looking at him for 3 seconds, binalik ko ang attention ko sa baril ko. "Pero pwede rin," dagdag sabi ko pa at natawa kaming dalawa but we tried our best not to let our laughter be heard. Baka mapanin kasi ng mga zombies.

After 5 minutes, agad tumayo si Veon at tumayo na rin kami. Since tumatakbo kqming lahat papunta sa destination namin, bihira lang kami mag attack unless masyado na silang malapit sa amin. Since halfway malapit na kami papunta sa meeting plce, makikita na kami ng Sniper Team at Strike Team and they can carry on their plan heping us out on killing groups of zombies.

"Okay. Nakahanda na ba kayo?" pabulong na tanong ni Veon sa aming lahat at nag nod kami bilang sagot. "Sige. Ituloy na natin ang papunta natin sa meeting place," dagdag sabi pa niya at lahat na kami tumatakbo papunta sa destination namin. Half way there, and we're gonna go as a group.

Let's just hope not all of us won't get injured.

Nung tumatakbo na kami papunta sa destination namin, karamihan sa amin ay nagulat dahil sa nangyari. Biglang may tumalon na zombie sa isa naming kagrupo at agad siyang kinagat. Wala kaming choice kaya isa sa amin binaril ang kakampi namin bago pa siya maging zombie. It was a tough choice for all of us.

Agad akong tumingin sa direksyon ni Veon at hindi niya napansin na may zombie sa left side niya. Agad kong kinuha ang baril ko at binaril ko nang dalawang beses ang zombie na nasa tabi niya. Agad naman nagulat si Veon dahil natumba yung zombie. Tiningnan niya ako at napatingin din ako sa kanya. Nag lip-sync siya ng "thank you" sa akin bago niya binalik ang atention niya sa harapan niya. I just nodded at him and I continued running forward with the group.

Hindi pa rin tumitigil ang ulan. Medyo foggy pa rin pero nawawala ang ibang fog dahil sa raindrop ng ulan. Basang-basa kami at lahat kami marumi. Hindi lang dugo ang nasa damit namin kundi, putik din.

"Shannara, lingon!" nagulat ako sa sigaw ni Isobel. At pagkalingon ko, may zombie na pala sa likuran ko. Nasa pinakagilid at pinakalikod kasi kaming dalawa ni Isobel. Medyo nauna na si Veon kasi mas mabilis siyang tumakbo.

"Ah!" sigaw ko at nadapa ako dahil nakuha agad ng zombie ang paa ko at dalawa kaming nadapa sa sahig. Nasa taas ko siya at hindi ko makuha ang baril ko dahil agad ko siyang nabitawan nung tumalon ang zombie sa akin.

Tinutulak ko paalis yung zombie na nasa harapan ko pero sa sobrang bigat at lakas niya, hindi ko magawa. May mga dugo pa na galing sa bibig niya na pumasok sa bibig ko. Bigla akong kinialbutan at bigla akong kinabahan dahil iniisip ko kung magiging zombie ako dahil sa pangyayaring ito na nalunok ko ang galing sa bibig niya na dugo.

"Shan!" sigaw ni Veon at hindi ako makalingon kasi zombie na nasa taas ko.

"Veon!" sinigaw ko rin ang pangalan niya at sinuntok ko ang mukha ng zombie pero wala pa ring epekto. "Tulong!" sigaw ko pa and after a few seconds, namatay na ang zombie dahil pinatay na ni Veon. Agad kong tinulak ang zombie at naka upo pa rin ako sa sahig.

"Shan, halika na. Mamaya maiwan na tayo ng kagrupo natin—", hindi natapos ang sasabihin niya dahil agad kong kinuha ang baril ko at tinutok ito sa tapat ng ulo ko.

One move, and I'll hit the trigger and kill myself.

"Stay back," sabi ko kay Veon at pinikit ko ang mata ko.

"Shannara! Anong iniisip mo?!" pasigaw niyang tanong pero hindi ko pinansin and I started to count inside my head.

One... Two... Three... Four... Five... Six... Seven... Eight... Nine... Ten.

I counted slowly up to 10 while I close my eyes to see for myself if I won't turn into a zombie.

Approximately, it would take up to 7 to 10 seconds for a person to become one of the undead once it's bitten. Ewan ko lang pag nakalunok ka ng dugo galing sa kanilang bunganga. Now I can conclude that you can't turn in this manner and I think this is a good thing.

I stood up slowly and I sighed. I opened my eyes too and I saw Veon's worried expression in front of me. Medyo nagulat ako dahil nag aalala siya para sa akin. Agad akong tumingin sa sahig at hinawakan ko ang braso ko. "Sorry, I panicked a bit," sabi ko sa kanya para makalimutan ko ang worried expression niya. If I think much of this, maybe...

I'll like him more.

"Ayos lang. Ginagawa mo lang sure kung magiging zombie ka o hindi since nakalunok ka ng dugo galing sa kanila, di ba?" tanong niya and I nodded at him. "Let's go," dagdag sabi pa niya at tumakbo na kami papunta sa meeting place. Binilisan namin para makahabol pa kami sa isang kagrupo namin.