All The Things We Lost (MR Series#5) (Taglish)

"I am, Marianna Chloe Vinuera, It was nice to meet you. Lucas Dyne Alseiti." Ngiting sambit ko at tinanggap ang kamay niya.

"It's my pleasure to meet you, Ms. Vinuera" Ngiti din nito pabalik at naupo na kaming dalawa.

We are in the starbucks when I introduced myself to him. It was my first time to see a man in front of me. I mean- It's my first time na magiging ka partner ko ay lalaki.

"So, this is the fake marriage of us and we need to pretend to be a 'Husband' and 'Wife'. Am I right?"

"Yes." Tumango ako. "And it'll be start by tomorrow because we need to meet the second person of the 'Gutierrez' family."

Napakunot ang noo niya nang marinig ang binaggit ko. "I thought, they are gone or be-"

"I really thought so, but they are monsters in this world. We are partners and please be cooperate of these plans." Sinabi ko na rin agad sa kanya kung sakaling laruin lang nang isang to ang plano namin.

Natawa sya at tumingin sa akin. "I will not play these because this is the danger game for us."

Kumunot ang noo ko sa kanya. Ang sinabi nya ay hindi nya lalaruin pero tinawag naman niyang laro iyon. Tumango na lamang ako at nag usap pa kami nang panandalian bago matapos.

"Are you my cousins friend?" Tanong nya bigla at uminom ng frappucino niya.

"Paano mo nalaman?" Tanong ko at kumunot ang noo nya. "I mean, how did you know?" Ulit ko dahil mukhang hindi siya nakakaintindi nang tagalog.

His eyes are hazel brown and his hair are black. He looked like a 'chinito' boy or like a 'model' dahil malaki siyang tao at mas matangkad sa akin ng kaunti. Pwede nang pisilin ang ilong nya sa sobrang tangos at puti nito. And also a redish lips na pwede mong halikan kung kailan mo gusto.

"Ah, because Krisha is always telling a story about you and her." Nangilabot ako nang sabihin nya iyon.

"Okay," Yun lamang ang sinabi ko, mabuti na lang at marunong akong mag english kahit papaano.

"I will end this meeting, I'll see you around." Paalam ko at tumayo na, tumango naman sya at nagsimula na rin na tumayo.

Nauna na akong lumabas nang starbucks at hindi na sya pinansin pa. Dumeretso ako sa kotse ko at nag drive na paalis upang puntahan sila Krisha sa kanila.

****

"Kamusta naman ang usapan nyo?" Bungad nya sa akin nang makarating sa kanila.

"Matino namang kausap, sana marunong din mag pretend para sa role namin." Sambit ko at humiga sa sofa nila.

Humalakhak ito kaya napamulat ako at tinignan sya. "Problema mo?"

"Wag kang mag-aalala marunong yon, kaya nga ang daming nahuhulog doon sa pinsan ko." Shinare nya pa nga, hindi naman din ako interesado.

"Eh bakit wala pang girlfriend?" Tanong ko sa kanya at lumapit naman ito sa akin.

"Because of his first love." Bulong nya sa akin na para bang may makakarinig.

"Anong meron, hindi paba move on?" Napakunot ang noo ko.

Umiling lang ito at ngumiti, mukhang wala na siyang balak ituloy kaya hindi ko na lang din kinulit. Baka privacy na din kaya ayaw sabihin.

Palagi akong nandito sa mansion ni Krisha, palibhasa ay walang kasama kundi ang kapatid lang nya na si Jace.

Napatingin kami sa labas nang marinig ang ingay doon at panay ang door bell ang naririnig ko. Kaya sabay kaming lumabas ni Krisha nang malaman na sina France at Lexord ito kasama ang dalawang Kambal.

"Ano na naman bang ginagawa nyo dito?" Inis na sambit ni Krisha ngunit nakangisi lang ang apat.

"Pwede ba kaming mag sleep over dito?" Tanong ni France, sa akin nakatingin kaya pinagtaasan ko sya nang kilay.

"Hindi ako ang may-ari nang bahay."

"Krisha?"

Napabuntong hininga sya a tinignan ang apat bago tumango. "May magagawa paba ako kung nandito na kayo?"

Naghiyawan sila at nauna nang pumasok sa loob. Nagkatinginan kami ni Krisha at sabay nang umiling dahil sa kakulitan nang apat.

Nang makapasok kami ay halos nagkagulo sila sa kusina at inilagay ang mga binili nilang groceries.

"Hanggang kailan ba ang sleep over nyo at ang dami nyo namang pinamili?" Sambit ko sa kanila na abalang inaayos ang mga pinamili.

"Dalawang araw lang, huwag ka nang mag reklamo at hindi mo naman bahay to." Pagsusungit ni France kaya binatukan ko sya.

"Bobo, sinabi ko bang bahay ko?" Inis na sambit ko at inirapan sya.

"Bakit ka pikon?"

"Tama na, araw araw nalang kayong nagbabarahan para kayong mga sira. Tayo tayo na nga lang ang mag to-tropa, magkasundo naman kayo kahit ngayon lang." Sambit ni Xian na ikinatawa nang dalawa.

"Palagi ba namang pikon, parang sinabi lang e." Bulong na ani nya.

"Eh nagtanong lang naman ako diba, tapos mamimilosopo ka ngayon?" Pagtataray ko sa kanya.

Inirapan lang ako ng tukmol at ngumuso sa isang tabi. Tawa lang ng tawa si Krisha sa tabi ko habang magkaharap kami ni tukmol.

"Such a crying baby, wag kang iiyak pre hahaha!" Pinagtawanan pa sya nang mga kaibigan nya habang nasa harap pa rin nya ako at nakahalukipkip.

Hindi naman maiiwasan ang pagiging isip bata ni France. Bata pa rin kasi ang isip at hindi ko alam kung kailan magma-mature.

"Sorry na, iiyak kana e." Sambit ko at niyakap sya sa likuran nya na ikinahiyaw nilang lahat.

"Nagbibiro lang naman ako e, bakit mo sineryoso?" Gumanti pa nga pero inintindi ko nalang dahil ganoon talaga sya.

"Kaya nga po nag so-sorry na diba?" Ngumiti ako sa kanya at kinurot ang pisngi nya dahil sa ka cute-tan nya.

Niyakap naman niya ako pabalik kaya ibig sabihin noon ay okay na kami at nagsi balikan na rin sa ginagawa ang ibang tukmol.

Ganoon lang ang tampuhan namin ni France, hindi din namin pinapatagal kung sakaling mag away na kami. Dahil palagi namin nagagawan nang paraan para maayos ulit.

He is my friend for many years. Halos hindi ko na mabilang, sa akin lang sya at sa tropa nagpapakita nang ganoon side nya at hindi sa iba. And he said he is not yet matured because of his childish thingy. I also accept it dahil kung sasabihin kong mature sya ay magagalit lang naman.

I am lucky to have my friend's especially to Krisha and Irish.