Kabanata 43: Ang Liwanag at ang Balita

Pagdating ng gabi, nagtipon-tipon ang lahat ng tao sa Hilltop Compound. Halos kumpleto ang lahat sa bagong komunidad na binuo nila sa gitna ng kaguluhan. Ang gabi ay espesyal, hindi lang dahil sa tagumpay nilang makuha ang kuryente mula sa hydro powerplant, kundi dahil sa bagong pag-asa na dala nito.

Sa gitna ng kanilang salu-salo, naghain ang grupo ng isang buong litsong baboy, paborito ni Joel. Ang haring si Joel, gaya ng biro ng grupo, ay masiglang nagbubukas ng beer at nagpapatawa habang inaabangan ang pinakamalaking sandali ng kanilang gabi.

"Handa na ba kayong masilawan ulit ng ilaw?" tanong ni Joel, hawak ang isang baso ng tubig bilang simbolo ng kanilang pagdiriwang.

"Handang-handa na!" sigaw ng lahat, sabay-sabay na nagtaas ng kanilang mga baso.

---

Nasa gitna sila ng countdown nang magbilang si Mon, ang kanilang lider:

"Tatlo... dalawa... isa!"

Sabay pinindot ni Mon ang switch. Biglang nagliwanag ang buong Hilltop Compound. Ang dating madilim at tahimik na lugar ay napuno ng liwanag, parang binuhay ulit ang kanilang mga pag-asa.

Nagpalakpakan at nagsigawan ang lahat. May mga napaiyak pa dahil sa saya at damdaming dulot ng sandaling iyon.

"Parang panaginip!" sabi ni Shynie, habang pinagmamasdan ang mga ilaw na parang bituin na sumisindi sa buong lugar.

"Hindi ito panaginip," sagot ni Mon. "Tayo ang gumawa ng panaginip na ito."

---

Hindi nagtagal, nagkaroon ng ideya si Mon. Agad siyang pumunta sa isang bahay kung saan nila inilagay ang na-repair na TV. Kasama sina Joel, Shynie, at ang iba pang miyembro ng grupo, binuksan nila ito at ikinonekta sa antena para maghanap ng signal.

Pagbukas ng telebisyon, ilang segundo silang nakatitig sa static. Maya-maya, naglabas ng signal ang isang istasyon. Ang broadcast ay halatang emergency feed ng isang reporter.

"Breaking news: Bumagsak na ang gobyerno. Sa kasalukuyan, wala nang itinuturing na sentralisadong pamahalaan. Ang mga evacuation sites ay karamihan nang nabulabog o tuluyan nang nawasak ng mga zombie. Ang natitirang militar ay naghiwahiwalay at nagtatayo ng kani-kanilang mga base."

Natahimik ang buong grupo. Parang yelo ang bigat ng balitang iyon sa kanilang mga dibdib. Si Mon, na kanina'y masaya, ay ngayon seryosong nakatitig sa screen.

"Wala na nga," bulong ni Joel, habang iniiling ang ulo. "Ito na ang simula."

"Simula ng ano?" tanong ni Shynie, bagamat halata sa boses niya ang takot.

"Simula ng bagong mundo," sagot ni Joel. "Wala nang tutulong sa atin. Tayo-tayo na lang ang magtatayo ng sarili nating sistema."

---

Sa kabila ng balita, nagdesisyon ang grupo na tapusin ang gabi na may pag-asa. Nagpatuloy ang kanilang salu-salo, ngunit mas seryoso na ang kanilang usapan. Ang liwanag na kanilang nakuha mula sa kuryente ay simbolo ng panibagong buhay, ngunit ang balita ay paalala na ang kanilang laban ay malayo pa sa tapos.

Si Mon ay tahimik na nakaupo, iniisip ang susunod na hakbang. Alam niyang magiging mahirap ang kanilang paglalakbay sa bagong mundong ito. Ngunit sa harap ng pagsubok, buo ang loob niyang itaguyod ang kanyang grupo.

"Hangga't magkasama tayo," sabi ni Mon sa grupo, "kaya natin 'to. Kaya natin gawin ang bagong simula."