0808
บทที่ 808 : บทกวีเปี่ยมห้าเน้นหนักสี่งดงาม!
คอมเมนต์ตามมานับไม่ถ้วน!
“กลอนดี!”
“พูดได้ดี!”
“เชี่* บวกกับมันเลย!”
“เนื้อในข้าถูกแมลงกัดกิน? นี่มันสถานการณ์ของอาจารย์จางตอนนี้นี่นา นั่นสินะ ตั้งแต่เข้า CCTV1 เขาก็ถูกพวกนั้นกัดจนเน่าจริง ๆ!”
“เหมือน ‘น้ำนิ่ง’ ที่จางเย่เคยแต่งเลย!”
“จางเย่ไม่แต่งกลอนมานานแค่ไหนแล้วนะ ลืมไปแล้วสิว่าครั้งสุดท้ายที่ได้อ่านคือเมื่อไหร่ ท่าทางคราวนี้จางเย่จะโกรธจริง ๆ ล่ะ อาจารย์จางโกรธทีไรก็แต่งกลอนเสียบทหนึ่ง แต่ว่าอะไรคือจะผลัดเปลี่ยนเป็นเสื้อเขียวอีกครา? ยิ้มร่า กระโดดออกมาจากกรง? หมายความว่าไงน่ะ?”
“ไม่รู้สิ?”
“สองประโยคสุดท้ายฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจ”
“อาจารย์จางหมายความว่าจะแสดงฝีมือ? จะแสดงฝีมือยังไง?”
“ช่างเถอะ แต่กลอนบทนี้แค่ฟังฉันก็ขนลุกแล้ว สุดยอดมาก!”
……
CCTV
รองหัวหน้าสถานีโจวซึ่งช่วย “ยืม” เงินให้ CCTV1 เพิ่งเลิกงาน ขณะลงลิฟต์ก็ได้ยินพนักงานที่กระซิบกระซาบกันกับมือถือ ชี้ไปบนหน้าจอ แต่ไม่รู้พูดเรื่องอะไร เขาได้ยินไม่ชัดนัก เดี๋ยวก็เวยป๋อ เดี๋ยวก็จางเย่
รองหัวหน้าสถานีโจวถามขึ้น “คุยอะไรกัน”
鎖定章節
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者