0736

บทที่ 736 : คนบ้านนี้มันตัวอัศจรรย์ทั้งบ้าน!

________________________________________

บ่ายแก่

สี่โมงกว่าแล้ว

งานเอกสารเสร็จเรียบร้อยแล้วจางเย่ก็พาเฉินเฉินกลับ ระหว่างทางได้ยินแต่เสียงจางเย่ทั้งดุทั้งด่าด้วยความโมโหจนคนขับแท็กซี่ต้องชำเลืองมองมาด้านหลังเป็นระยะ สุดท้ายต้องออกปากเกลี้ยกล่อม ส่วนเฉินเฉินกลับไร้ปฏิกิริยาใด จางเย่พูดกับเธอ เธอไม่แม้แต่จะตอบกลับ ศีรษะน้อยๆ หันมองวิวนอกหน้าต่างด้วยท่าทางสบายใจ ทำให้จางเย่ยิ่งโมโหหนักกว่าเดิม

"ที่ฉันพูดไปเธอฟังหรือเปล่าน่ะ?"

"อือ"

"ไม่มีครั้งหน้าแล้วนะ!"

"อือฮึ"

"อันตรายมากนะ! คิดว่าเธอเป็นฉันหรือยังไง?"

ไช่ซื่อโค่ว

กลับมาถึงบ้านพ่อกับแม่แล้ว

จางเย่เพิ่งเปิดประตู เฉินเฉินก็มุดลอดเข้าไปทันที

เธอรีบไปหาแม่ของจางเย่ที่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว "คุณย่าขา หนูทำความดีมาแหละ!"

แม่งุนงง "หืม?"

จากนั้นเฉินเฉินก็วิ่งต๊อกๆ ไปหาพ่อของจางเย่ในห้องนั่งเล่น "คุณปู่ขา หนูทำความดีมาแหละ"

"ความดีอะไรจ๊ะ?" พ่อถามเธอด้วยความเอ็นดู