0456

บทที่ 456 : ชื่อเสียงอันน่าสะพรึง!

____________________________________________________

กลางคืน

จางเย่นั่งเขียนการบ้านฤดูหนาวให้เด็ก ป.2 ครืดๆ คราดๆ อยู่ในห้องหนังสือ การบ้านไม่ยาก แต่ที่ยากคือการลอกลายมือ ‘หมูนอนตาย’ ของเฉินเฉินน้อยที่ดูไม่ได้ จางเย่เขียนได้ช้าสุดๆ พอเขียนจบดูนาฬิกาก็สองทุ่มครึ่งแล้ว

กริ๊งๆๆ

มีสายเข้ามาอีกแล้ว เป็นสายจากเหยาเจี้ยนไฉ

ปลายสายเสียงดังวุ่นวาย เหมือนจะเป็นเสียงเพลง ไม่แน่ใจว่าอยู่ที่บาร์หรือร้านคาราโอเกะ

"จางน้อย ฉันเอง" เหยาเจี้ยนไฉกล่าว

จางเย่ยิ้ม "มีอะไรเหรอเหล่าเหยา?"

เหยาเจี้ยนไฉ "อยู่ร้านคาราโอเกะกับเพื่อน มาไหม?"

จางเย่ "ถ่ายหนังจบแล้ว?"

เหยาเจี้ยนไฉ "ใช่ เพิ่งถึงเมืองหลวง ออกไปถ่ายนอกสถานที่มาฉากหนึ่ง แค่แป๊บเดียว"

จางเย่ "ฮ่าๆ ผมไม่ได้ไปหรอก อยู่ดูเด็กที่บ้าน เพื่อนฝากเอาไว้ ไปไม่ได้"

เหยาเจี้ยนไฉ "งั้นก็ช่วยไม่ได้ เอ้อ เห็นว่า SARFT กำลังจะมีกฎใหม่ออกมาพรุ่งนี้ ไม่รู้ว่ายังไงบ้าง ยังไม่เห็นข่าวนี่ใช่ไหม?"

จางเย่ "คุณไม่เห็น ผมจะไปเห็นอะไร?"

เหยาเจี้ยนไฉ "เพื่อนในวงการไม่มีใครบอกนาย?"