0072

บทที่ 71 : คิดว่ากูเป็นลูกพลับนิ่มหรือไงวะ!?

ในงานเลี้ยงฉลองแผนก ทุกคนล้วนชื่นมื่นเบิกบาน

จางเย่ไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายแบบนี้มานานแล้ว แต่เพราะยังมีรายการสดรออยู่จึงไม่ได้ดื่มเหล้าเลยแม้แต่น้อย กินอาหารเพียงอย่างเดียว

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง จ้าวกั๋วโจวรับโทรศัพท์ หลังจากพูดคุยได้ไม่นานก็มีสีหน้าไม่สู้ดีอย่างมาก เขาวางสายแล้วมองทุกคนก่อนบอกว่า “ฉันต้องกลับก่อนนะ มีประชุมด่วน ถ้าเสร็จแล้วพวกเธอก็กลับกันเร็วหน่อยล่ะ ฉันเคลียร์บัญชีไว้ให้แล้ว ตามสบายนะ”

“เอ๋?”

“ทำไมหัวหน้าจะไปแล้วล่ะ?”

“งั้นพวกเรากลับกันเถอะ”

“นั่นสิ ยังไงก็ใกล้จะเสร็จกันอยู่แล้ว”

ทุกคนทยอยกันออกไปทีละคน ตัดสินใจกันว่าน่าจะกลับแผนกพร้อมๆ กัน

จางเย่เองก็สงสัยสีหน้าของผู้อำนวยการจ้าว แต่ไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก หลังจากกลับถึงแผนก เขานั่งลงตรงหน้าคอมพิวเตอร์คิดถึงเรื่องที่จะออกอากาศ จะเลือกเรื่องอะไรดี? ‘พ่อมดแห่งออซ’ จบแล้วและผลตอบรับก็ดีมาก เขาควรจะเลือกนิทานชุดอีกสักเรื่องดีไหมนะ?

เพื่อนร่วมงานต่างทำตัวตามปกติและพูดคุยเล่นกันระหว่างช่วงพักกลางวัน

เพียงไม่นาน ข่าวน่าสะพรึงก็เข้ามาเยือนถึงหูจนได้!