0882

บทที่ 882 : ผลงานเซี่ยงเซิงที่ตรงออกมาจากตำรา!

เสียงปรบมือและเสียงโห่ร้องดังกระหึ่มอยู่นาน!

ในห้องส่งรายการคืนส่งปีของสถานีนครหลวง ผู้ชมทุกคนต่างเก็บอาการไม่อยู่!

"เป็นเซี่ยงเซิงที่สนุกอะไรขนาดนี้!"

"เซี่ยงเซิงที่แท้ก็เล่นแบบนี้ได้ด้วย!"

"จางเย่!"

"จางเย่!"

"จางเย่!"

"จางเย่!"

หน้าเวทีเริ่มมีคนเรียกขานชื่อของจางเย่!

อารมณ์ของฝูงชนเริ่มเกินควบคุม ท่วมท้นไปด้วยความรู้สึกประทับใจและความยอมรับนับถือที่ระเบิดออกมา

แม้แต่ทีมงานของรายการคืนส่งปีคนหนึ่ง ยังต้องหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรออกหาที่บ้าน

"...แม่"

"หือ ไอ้หนู แกยุ่งกับคืนส่งปีอยู่ไม่ใช่เหรอ?"

"ครับ"

"งั้นก็รีบไปทำงานทำธุระของแกได้แล้วไป เวลาแบบนี้ยังจะโทรมาทำไมกัน?"

"ผม...ผมคิดถึงที่บ้าน"

"ฮะๆ พวกเราก็คิดถึงแก ที่บ้านไม่มีอะไรหรอก ฉันกับพ่อแกสบายดี แกงานยุ่งพวกเราก็เข้าใจดี นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แกไม่ได้อยู่บ้านช่วงตรุษจีนสักหน่อยนี่? ไม่เป็นไรหรอก"

"พรุ่งนี้ผมจะตีตั๋วกลับนะ!"

แม่เขาตะลึง "หือ? ว่ายังไงนะ?"

เขาปาดน้ำตา พูดอย่างหนักแน่น "แม่มั่นใจได้เลย ตรุษจีนปีนี้...ผมต้องกลับบ้านให้ได้!"