Vol.2-269 ราชบุตรเขยหยั่งเชิง เขาคือฉงเอ๋อร์

บทที่ 269 ราชบุตรเขยหยั่งเชิง เขาคือฉงเอ๋อร์

เมื่อประมุขหญิงหยิบหนังสือกลับมาที่ห้อง ถ้วยยาก็ว่างเปล่าแล้ว ราชบุตรเขยกำลังยกผ้าซับที่มุมปาก

ประมุขหญิงคลี่ยิ้มอ่อนโยน ก้าวไปข้างหน้าและตรัสว่า “ดึกเช่นนี้ มิสู้อ่านหนังสือพรุ่งนี้ดีกว่ากระมัง”

ราชบุตรเขยวางผ้าเปื้อนยาลง “เช่นนั้นมิใช่ให้เจ้าวิ่งไปหยิบมาเสียเปล่าหรอกหรือ?”

“แล้วจะเป็นอันใดไปเล่า?” ประมุขหญิงนั่งลงข้างราชบุตรเขย พลางหยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อที่หน้าผากของเขา “เดือนสิบในปีก่อนๆ อากาศจะเริ่มเย็นแล้ว ทว่าปีนี้ดูเหมือนจะร้อนเป็นพิเศษ”

“ไม่เป็นไร” ราชบุตรเขยตอบ

ประมุขหญิงอยู่กินกับเขามาหลายปี ไหนเลยจะไม่รับรู้ถึงความแปลกประหลาดของเขา นางวางผ้าเช็ดหน้าลงและจ้องมองเขาด้วยดวงตาล้ำลึก “ท่านมีเรื่องในใจหรือ?”

ราชบุตรเขยลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “ไม่ถึงกับเป็นเรื่องในใจ เพียงแต่อยากรู้ว่าเมื่อก่อนข้าเป็นคนเช่นไรกันแน่?”

ประมุขหญิงยิ้มหวาน “ท่านก็เป็นแบบที่ท่านเป็นมาตลอดนั่นแหละ ในใจของข้า ไม่ว่าจะเป็นท่านเมื่อยี่สิบปีก่อน หรือเป็นท่านในวันนี้ ล้วนเป็นท่านคนเดิมของข้า”