Vol.2-058 เด็กจ้ำม่ำหลงใหลแม่ (1)

บทที่ 0058 เด็กจ้ำม่ำหลงใหลแม่ (1)

ชายชราที่ถูกเรียกว่าอาม่าไม่ใช่มามาหญิงจริงๆ ทว่าเป็นชายชราที่มีอายุเกินหกสิบ อาม่าเป็นคำพ้องเสียงของคำเรียก ทว่าในจงหยวนจะได้ยินเป็น ‘อาม่า’ ก็เท่านั้น

ชายชราสงบนิ่งไม่หวั่นไหวกับเรื่องใด นั่งขัดสมาธิบนพื้นยกสูงขรุขระ ด้านหลังเป็นกำแพงที่ร้าวแตกหลายจุด

“อาเว่ย แน่ใจว่าใช่นางรึ?” เสียงในลำคอของชายชราที่ส่งออกมา คล้ายกับเสียงที่มาจากยุคสมัยโบราณอันห่างไกล แฝงไปด้วยความลึกลับ

อาเว่ยเป็นคนไปเปิดประตูก่อนหน้านี้ และเป็นบุรุษที่ได้พบหน้าอวี๋หวั่น ภายในบ้าน นอกจากเขาแล้วก็ยังมีวัยรุ่นอีกสองสามคน

อาเว่ยบีบกำปั้นที่สวมถุงมือหนัง พลางเอ่ยอย่างมั่นใจ “ใบหน้านั้นเหมือนกับในภาพวาดไม่มีผิด! แล้วข้าก็เคยเห็นนางอยู่ในฝูงชน! ข้าไม่มีทางจำผิดแน่!”

ชายหนุ่มที่มีรอยแผลเป็นเล็กๆ ใต้ตาขวาเอ่ย “ผ่านมาสิบแปดปีแล้ว เหตุใดนางถึงไม่เปลี่ยนไปสักนิด?”

“นี่...” อาเว่ยก็ผงะด้วยความงุนงง

ชายหนุ่มที่รูปร่างสูงที่สุดอีกคนกล่าว “นางอาจจะใช้วิชาคงความงาม?”