0985 ข้ารับใช้ของความลับ

ราชันเร้นลับ 985: ข้ารับใช้ของความลับ

เหนือมิติหมอกสีเทาที่ไร้ขอบเขต ภายในพระราชวังอันงดงาม

ในวินาทีที่เลียวนาร์ด·มิเชลปรากฏตัวด้านข้างโต๊ะทองแดงยาว จิตใต้สำนึกของมันบ่งบอกให้ทำความเคารพเดอะฟูล

ทว่า เมื่อกวาดตาไปมอง จุดดังกล่าวว่างเปล่าปราศจากผู้ใดนั่ง

ไม่ใช่ว่ามิสเตอร์ฟูลอยู่ที่นี่ตลอดหรือ? เลียวนาร์ดครุ่นคิด ก่อนจะหันไปมองยังสุดขอบโต๊ะทองแดงยาวอีกฝั่ง

‘เดอะเวิร์ล’ นั่งอยู่ที่นั่นอย่างเงียบงัน ร่างกายพร่ามัวประหนึ่งกลมกลืนไปกับหมอก

“มีแค่เราสองคน ไม่ต้องใช้หน้าเกอร์มัน·สแปร์โรว์ก็ได้” เลียวนาร์ดนั่งลง กล่าวอย่างเป็นกันเองกับเดอะเวิร์ล

เมื่อพบว่ามิสเตอร์ฟูลไม่อยู่ มันผ่อนคลายลงอย่างมาก มิได้ประหม่าเหมือนขณะเข้าร่วมชุมนุมทาโรต์ แทบจะยกขาขึ้นมาพาดบนโต๊ะ

“ผมเคยชินไปแล้ว” ไคลน์ตอบห้วน

เลียวนาร์ดพยักหน้ารับ

“ผมได้ยินว่าเกอร์มัน·สแปร์โรว์ในทะเลเป็นคนเย็นชา สงวนท่าที สง่างาม และสุภาพ บรรยากาศรอบตัวคุณในปัจจุบันบ่งบอกเรื่องนั้นเป็นอย่างดี… แต่ว่านะไคลน์ ตัวคุณเมื่อก่อนไม่ใช่แบบนี้ จงจำไว้ว่านั่นเป็นแค่การแสดง อย่าปล่อยให้อิทธิพลของเกอร์มัน·สแปร์โรว์ครอบงำ”