0939 เหยื่อล่อ

ราชันเร้นลับ 939: เหยื่อล่อ

โคลิน·อีเลียดชำเลืองไปทางโลเฟียร์โดยไม่กล่าวสิ่งใด รอจนกระทั่งดาบยาวสองเล่มที่ปักบนพื้นถูกดึงขึ้น มันพยักหน้าและกล่าว

“ตกลง”

คณะเดินทางทั้งห้าเดินตระเวนไปรอบๆ เมืองนอร์ธ พยายามเข้าไปอยู่หลายครั้ง แต่ก็ต้องผวากับ ‘ชีวิตประจำวัน’ ของชาวเมืองที่ดูเหมือนจะดำเนินไปอย่างปรกติ ไม่กล้าสำรวจส่งเดช

เมื่อพบว่าความถี่ของสายฟ้าลดลง ความมืดค่อยๆ ครอบงำบรรยากาศ โคลินจ้องเข้าไปในเมืองนอร์ธและกล่าวด้วยสีหน้าลุ่มลึก

“ก่อนอื่น เราต้องตั้งค่ายขนาดย่อม จากนั้นค่อยเดินทางต่อในตอนกลางวัน”

กลางวันหมายถึงช่วงที่สายฟ้ามีความถี่สูง ช่วยให้ความมืดเกิดขึ้นไม่นาน

สมาชิกของทีมสำรวจไม่มีใครคัดค้าน เพียงไม่นานก็สร้างค่ายง่ายๆ ที่ริมแม่น้ำแห้งโดยใช้ก้อนหินเป็นแกนหลัก

สุดฝั่งหนึ่งของค่ายมีหินก้อนใหญ่คอยเป็นเพิงให้หลบฝน ใจกลางค่ายมีกองไฟที่กำลังลุกไหม้ ซากสัตว์ประหลาดจำนวนมากโดยรอบถูกโยนเข้าไปในกองไฟเป็นระยะ โคลิน โลเฟียร์ และคนที่เหลือนั่งล้อมวงรอบกองไฟ ต่างคนต่างกินอาหารแห้งที่พกติดตัวมาด้วย หรือไม่ก็ซากสัตว์ประหลาดที่พิสูจน์แล้วว่าไม่มีอันตรายมากนัก