0087 โน้มน้าว

ราชันย์เร้นลับ 87 : โน้มน้าว

“ถูกแก้ไขแล้วหรือคะ?”

อลิซาเบธยังคงมีสีหน้าเคลือบแคลง

ไคลน์ยิ้มพร้อมกับผงกศีรษะ

“แน่นอน… ไม่ได้ยากอย่างที่คิด”

ท่อนหลังไม่จริงนะ… ไคลน์ตัดพ้อ

บางที อาจเป็นเพราะไคลน์แสดงสีหน้าใจเย็นตลอดเวลา หรืออาจเป็นเพราะมันคือความหวังเดียวที่อลิซาเบธเหลืออยู่

ไม่ว่าจะอย่างไหน แต่เด็กสาวแก้มยุ้ยก็เชื่อคำพูดไคลน์โดยไม่เคลือบแคลง เธอถอนหายใจยาวด้วยสีหน้าผ่อนคลายสุดขีด

“ขอบคุณมากค่ะ… สมกับที่เป็นพี่ชายของเมลิสซ่า พึ่งพาได้อย่างที่คิด ส่วนฉันเอาแต่หวาดกลัวจนทำอะไรไม่ถูก แล้ว… อาการเซเลน่าเป็นอย่างไรบ้างคะ? เธอปลอดภัยไหม?”

“เธอคงหมดสติไปอีกหลายนาที และหลังจากตื่นขึ้น ร่างกายจะอ่อนเพลียไปอีกสองถึงสามวัน”

เมื่อกล่าวจบ ไคลน์แสดงสีหน้าดำมืด

“ว่าแต่ ใครเป็นคนสอนศาสตร์เร้นลับให้เซเลน่า? ทำไมถึงไม่ยอมกำชับข้อห้ามพื้นฐาน”

อลิซาเบธก้มหน้ารู้สึกผิด คล้ายกับเธอกำลังถูกครูดุในคาบเรียน

เด็กสาวครุ่นคิดสักพัก

“เซเลน่าเคยเล่าว่า ผู้ที่สอนศาสตร์เร้นลับให้เธอคือเฮเนส·วินเซนต์ เซเลน่าพบเข้าโดยบังเอิญเมื่อราวหนึ่งปีก่อน ที่สโมสรพยากรณ์เมืองทิงเก็น”