0072 แกะรอย

ราชันย์เร้นลับ 72 : แกะรอย

หุ่นกระบอกไม้ทาหน้าด้วยสีแดงและเหลืองเฉกเช่นตัวตลกทั่วไป มุมปากของมันยกโค้งขึ้นเกิดเป็นรอยยิ้มชวนขนหัวลุก

ปากไม้ที่อ้าขึ้นด้วยกลไกเผยให้เห็นช่วงว่างด้านในที่มืดมิด ไคลน์ซึ่งตกเป็นเป้าสายตาการจ้องมองของหุ่นกระบอก เส้นขนทั่วร่างตั้งชูชัน หัวใจแทบหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม

ฉากเบื้องหน้าเริ่มเชื่องช้าและพร่ามัว คล้ายกับกำลังมองโลกผ่านแก้วสีน้ำตาล

ความคิดความอ่านเฉื่อยชา สัญชาตญาณการเอาตัวรอดพยายามตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่คล้ายกับถูกเชือกรัดคอแน่นถนัด เสียงไม่ถูกเปล่งออกไปแม้แต่พยางค์เดียว

ดันน์เริ่มเห็นการขยับแขนของไคลน์มีลักษณะผิดปรกติ มันรีบออกแรงผลัก

ม่านแก้วสีน้ำตาลพลันแตกเป็นเศษเล็กเศษน้อย ความเร็วรอบตัวกลับคืนสู่ค่าปรกติอีกครั้ง

ทันใดนั้น ไคลน์หลุดตะโกนคำว่า‘ช่วยด้วย’ที่ค้างอยู่ในลำคอจนถึงเมื่อครู่ เสียงแผดแหบพร่าเจือความตื่นตระหนกไว้ชัดเจน

“มันรุนแรงขึ้นมาก”

ชายหนุ่มกล่าวหนักแน่น

หากไม่ระวังให้ดี การอยู่ใกล้ 2-049 นับว่าอันตรายมาก ไม่สิ ต่อให้ระวังตัวก็ไม่ช่วยอะไร หากหวังรอดชีวิต ทางเดียวคือต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากผู้อื่น

“เรื่องปรกติ”