0069 เครื่องราง

ราชันเร้นลับ 69 : เครื่องราง

ไคลน์หันไปมองบุคคลที่ถามถึงผงดอกโบตั๋นฟันวัว

บุรุษดังกล่าวยืนห่างจากมันไม่ถึงหนึ่งเมตร สวมสูทดำและหมวกทรงกึ่งสูงสีเดียวกัน ในมือถือไม้ค้ำเลี่ยมเงิน บนใบหน้ามีแว่นตากรอบทอง จัดเป็นคนบุคลิกค่อนข้างเนี้ยบ

“ใช่แล้ว จะเอาหรือ? กระป๋องละสามซูล”

เจ้าของร้านสวมชุดคลุมยาวสีดำ มอบกลิ่นอายเร้นลับเหนือธรรมชาติ

ลูกค้าคนเดิมที่มีจอนสีเหลืองอ่อน มันครุ่นคิดสักพักก่อนจะต่อรอง

“ถูกลงอีกนิดได้ไหม? ผมอยากได้สินค้าอื่นด้วย อย่างเช่นขวดกลีบทานตะวันขอบขาว”

พ่อค้าแผงลอยขมวดคิ้วเล็กๆ ก่อนตอบ

“สองซูลหกเพนนี ไม่มีที่ไหนขายถูกกว่านี้อีกแล้ว”

ไคลน์ผ่อนคลายลงเล็กน้อย ตนคงคิดมากไปเอง ลูกค้าคนดังกล่าวยังซื้อสินค้าชิ้นอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องกับโอสถผู้ชม

แต่เพื่อความแน่นอน ชายหนุ่มแตะหว่างคิ้วสองครั้งและหันไปมองบุรุษมาดเนี้ยบ

ไร้ที่ติ… สุขภาพสมบูรณ์แบบ จิตใจสดใสร่าเริง

มิสเตอร์ รักษาร่างกายแบบนี้เอาไว้นานๆ นะครับ…

ไคลน์เลิกสนใจ มันหันกลับมาจดจ่อเครื่องรางทำเองอีกครั้ง