0214 ดินแดนแห่งความหวัง

ราชันย์เร้นลับ 214 : ดินแดนแห่งความหวัง

ปู๊น~

เสียงหวูดรถไฟดังกังวานทั่วทุกมุมชานชาลา ตามด้วยภาพรถจักรไอน้ำขบวนยาวกว่ายี่สิบห้องโดยสารแล่นมาจอดเทียบ

ไคลน์แต่งกายในชุดทักซิโด้ใหม่เอี่ยมและหมวกทรงกึ่งสูง ในมือถือกระเป๋าเดินทางใบใหญ่พิเศษ ไม่สมส่วนกับรูปร่างสักเท่าไร

ชายหนุ่มย่างกรายมั่นคงลงบนผืนดินของเมืองหลวงแห่งอาณาจักรโลเอ็น

กรุงเบ็คลันด์

แบ่งออกเป็นสองส่วนใหญ่ โดยมีแม่น้ำทัสซอคพาดผ่านคั่นกลางไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ สองดินแดนเชื่อมต่อกันด้วยสะพานมหึมาและเรือข้ามฟาก จำนวนประชากรมีอยู่ราวห้าล้านคน ถูกยกย่องให้เป็นเมืองหลวงอันดับหนึ่งจากทั้งหมดของทวีปเหนือและใต้

ไคลน์แหงนมองไกลออกไป มันพบกลุ่มหมอกสีเหลืองจางหนาแน่น ทัศนวิสัยค่อนข้างย่ำแย่ ตะเกียงแก๊สจำนวนมากตามผนังชานชาลา ราวกับมีไว้เพื่อขจัดความหม่นหมองและบรรยากาศอึมครึม

‘เพิ่งหกโมงครึ่งเองหรือ? มืดยังกับสามสี่ทุ่ม’

ไคลน์ส่ายศีรษะเหนื่อยหน่าย ก่อนจะนึกถึงมุกตลกเก่า มันเคยอ่านพบในหนังสือพิมพ์ฉบับทัสซอค :