0164 สิ่งมีชีวิตน่าสงสาร

ราชันย์เร้นลับ 164 : สิ่งมีชีวิตน่าสงสาร

สีเลือดสดส่องสะท้อนในดวงตาไคลน์ขณะทุกคนกำลังก้มหน้าจ้องมองของเหลวปริศนา

ทันใดนั้น เสียงไอกระแอมของนีลล์ดังจากด้านในพร้อมกับประโยคคำถาม

“ดันน์… เจ้ามาทำอะไร?”

นัยน์ตาสีเทาลุ่มลึกของดันน์สงบลง มันตอบกลับอีกฝ่ายด้วยเสียงนุ่มนวล

“ได้ยินว่าคุณไม่สบาย พวกเราจึงแวะมาเยี่ยมไข้”

เกิดความเงียบงันขึ้นภายในบ้านสักพัก แต่ไม่กี่วินาทีถัดมา นีลล์แผดเสียงคำรามใส่

“ไม่จริง! เจ้ากำลังโกหก!”

โดยไม่เปิดโอกาสให้ไคลน์และคนอื่นพูด เสียงจากด้านในเริ่มอ่อนโยน

“ฉันรู้ว่าสภาพของตัวเองไม่ปรกติ…”

ลุงนีลล์…

ไคลน์หลับตาลง ขณะเดียวกัน ของเหลวสีแดงยังคงไหลซึมออกจากช่องประตูไม่หยุด

นีลล์ขึ้นเสียงอีกครั้ง

“ตลอดเวลา… ฉันไม่เคยสร้างความเสียหายให้ใคร และไม่เคยคิดทำร้ายใครสักครั้ง! ไม่เคยแม้กระทั่งเปิดเผยความลับของเหยี่ยวราตรี… อย่างมากสุดก็เพียงเบิกค่าใช้จ่ายบ่อยกว่าคนอื่น แต่ไม่เคยก่อเรื่องชั่วร้าย!”

“ไคลน์!” มันตะโกน