ความรู้สึกของแม่มดสายต่อสู้

ตอนที่ 715 ความรู้สึกของแม่มดสายต่อสู้

ท้องฟ้ายังคงเป็นสีเทาอึมครึมเหมือนมีผ้าหนาๆ มาคลุมปิดเอาไว้ จุดสีขาวเล็กๆ จำนวนนับไม่ถ้วนปลิวละล่องไปตามสายลม เหมือนว่ามันอยากจะถมลงมาบนโลกนี้ให้เต็มอย่างไรอย่างนั้น แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าท้องทะเลอันกว้างใหญ่ไพศาล หิมะที่ตกลงมาทั่วท้องฟ้ากลับกลายเป็นเพียงสิ่งจิ๊บจ้อยเท่านั้น

เรือบิวตี้ค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้าใกล้หาดน้ำตื้นท่ามกลางหิมะที่ตกโปรยปรายลงมา

โรแลนด์ยืนรออยู่เป็นเวลานานแล้ว เขากางแขนต้อนรับทิลลีที่เดินขึ้นมาบนท่าเรือท่ามกลางลมทะเลอันหนาวเย็นที่พัดโชยมา “ยินดีต้อนรับ น้องข้า”

ทิลลีดึงหมวกออก เผยให้เห็นผมสีเทาอันอ่อนนุ่ม เธอยิ้มเล็กน้อยพร้อมสวมกอดเขา ทุกอย่างดูเป็นธรรมชาติอย่างมาก “ดูเหมือนเดือนแห่งปีศาจจะมาถึงเร็วกว่าข้านะ หวังว่าข้าคงไม่ได้มาช้าเกินไป”

ทั้งสองคนพูดคุยกัน บริเวณท่าเรือพลันคึกคักขึ้นมาทันที

“ฝ่าบาท คืนนี้จะมีงานเลี้ยงต้อนรับใช่ไหมเพคะ? ทรงจัดหม้อไฟอีกครั้งได้หรือเปล่าเพคะ?” แอนเดรียเดินเข้ามาถาม น้ำเสียงเต็มไปด้วยความหวัง

“อะแฮ่มๆ ระวังท่าทีของเจ้าหน่อย” แอชเชสพูดเตือน