ไฟฟ้าจากแม่เหล็ก

บทที่ 404 ไฟฟ้าจากแม่เหล็ก

“เฮ้อ...อิจฉานาน่าจัง” ลูนาเช็ดผมที่เปียกชื้น แล้วยื่นหน้าไปหาลิลลี่ที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะหนังสือ

“อืม” อีกฝ่ายส่งเสียงตอบโดยไม่แม้แต่จะหันมอง

“เจ้าจะไม่ถามหน่อยหรือว่าข้าอิจฉานางเรื่องอะไร”

“อย่างไรเสียเดี๋ยวเจ้าก็ต้องพูดอยู่ดี” ลิลลี่เบะปาก

“ใจร้าย!” ลูนางึมงำ ทว่าสุดท้ายก็พูดออกมาจริงๆ “เจ้าไม่เห็นหรือว่าทหารที่หน่วยพยาบาลกับชาวเมืองแถวนั้นปฏิบัติต่อนางอย่างไร”

“ข้าเห็น”

“ ‘สวัสดี ท่านนาน่า’ ‘คุณหนูนางฟ้าจะกลับแล้วหรือ’ ‘คุณหนูไพน์ ขนมปังข้าวสาลีนี่ข้าเป็นคนทำเอง’...ข้าก็อยากให้คนสนใจข้าแบบนี้บ้างนี่!” ลูนาแนบหน้าตัวเองกับแก้มลิลลี่ แต่ถูกฝ่ายหลังผลักออกอย่างไร้เยื่อใย

“นั่นเป็นสิ่งที่นางแลกมาด้วยพลังวิเศษ” ลิลลี่พูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “เจ้าไม่สังเกตหรือว่า ตั้งแต่เข้าเดือนแห่งปีศาจเป็นต้นมา นางก็อยู่เฝ้าหน่วยพยาบาลเพื่อรอรักษาคนเจ็บแทบทุกวัน ชาวเมืองชายแดนกว่าครึ่งก็เคยได้รับความช่วยเหลือจากนางทั้งนั้น ส่วนพวกที่เหลือส่วนใหญ่ก็เป็นญาติพี่น้องของคนเจ็บ”

“เจ้าพูดเกินจริงไปแล้ว”