อุบัติเหตุทางเคมี

บทที่ 236 อุบัติเหตุทางเคมี

โรแลนด์วิ่งไปถึงห้องปฏิบัติการริมแม่น้ำแดง ก็พบว่าความเสียหายไม่รุนแรงอย่างที่คิด อย่างน้อยห้องหลักที่ใช้สำหรับสังเคราะห์กรดก็ยังคงสภาพดีอยู่ เพียงแต่กระจกหน้าต่างห้องข้างๆ ถูกแรงสะเทือนแตกไปสองบาน

“ฝ่าบาท ทรงช่วยอาจารย์ของพวกกระหม่อมด้วย! เขาบาดเจ็บสาหัส ใกล้จะขาดใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

ทันทีที่เห็นโรแลนด์ปรากฏตัว เหล่าลูกศิษย์ก็รีบกรูมาหาเขา แต่ถูกองครักษ์ขวางไว้อย่างรวดเร็ว โรแลนด์โบกมือส่งสัญญาณให้ทุกคนใจเย็นๆ “เขาอยู่ไหน ขอข้าดูอาการเขาก่อน” จากนั้นจึงหันไปถามคาร์เตอร์เบาๆ ว่า “นาน่าล่ะ”

“กระหม่อมส่งคนไปเชิญนางมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ อีกประเดี๋ยวก็คงถึง”

“อืม”

โรแลนด์พยักหน้าก่อนจะเดินเข้าห้องปฏิบัติการไปโดยมีองครักษ์ดูแลความปลอดภัย

เคโม ชูอิลนอนแผ่อยู่กับพื้น บนพื้นมีรอยเลือดลากยาวไปถึงห้องข้างๆ โรแลนด์เดาว่าคงมีคนลากเขาจากสถานที่เกิดเหตุไปยังห้องหลัก ใบหน้าเขาเละเทะเปื่อยยุ่ย เลือดกับหนองผสมกันจนแยกไม่ออก คาดว่าคงถูกกรดแก่กระเด็นใส่ตอนเกิดเหตุระเบิด นิ้วของเขาขาดหายไปหลายนิ้ว หากมองที่เนื้อเละๆ ดีๆ จะเห็นกระดูกนิ้วมือสีขาวอยู่รำไร