หลังจากเจ้ามัมมี่ถูกกำจัด พวกเราที่รอดมาได้สามารถกลับไปสมทบกับกลุ่มของแอนได้สำเร็จ ผมเคยคิดว่างานหนักที่สุดได้ถูกปลดเปลื้องออกไปแล้ว มันเป็นความจริงเพียงแค่ครึ่งเดียว ซอมบีจำนวนมหาศาลที่แห่เข้ามาในซานเชวิลล์อย่างไม่มีทีท่าจะหมดทำให้พวกเราหนักใจ
กระสุน กับดักและระเบิดถูกใช้จนหมดเกลี้ยง แม้ว่าทั้งผมและแคทจะผลัดกันเปิดแพ็คทั้งใหม่และเก่าเพื่อวนหาของเพิ่ม มันก็ไม่เคยพอกับความต้องการ พวกเราถูกบีบให้ใช้อาวุธระยะประชิดสู้จนต้องเสียพรรคพวกไปอีกหลายคน
การกลับไปเปิดแพ็คเดิม ๆ ไม่ได้แย่ ผมได้การ์ดคาแรคเตอร์ซ้ำมาเพิ่มอีกหลายใบ ที่พวกเรายังยื้อกันได้นานขนาดนี้ส่วนหนึ่งก็เพราะผมยังชุบชีวิตหลาย ๆ คนกลับมาได้ และนาน ๆ ครั้งก็รวมไปถึงอัพเกรดด้วย
"คงไม่ได้คิดจะทำให้ทุกคนกลายเป็นมิทธิคอลแรร์นะ" แคทดักคอผมเหมือนรู้ทัน
"ได้คนเพิ่มตอนนี้ก็ต้องมาเก็บเลเวลให้อีก ทำให้คนที่เก่งอยู่แล้วเก่งขึ้นดีกว่า"
ผมพยายามชักแม่น้ำทั้งห้าเพื่อให้เหตุผลของตัวเองน่าเชื่อถือ มันไม่ง่ายเพราะทุกคนเห็นชัดว่าคาแรคเตอร์ในเซอร์ไววัลแพ็คโฟร์มีค่าเฉลี่ยความแข็งแกร่งที่เหนือกว่าแพ็คแรก ๆ อย่างชัดเจน อย่างความแข็งแกร่งของมาร์กและแมกซ์ก็เป็นตัวอย่างได้อย่างดี
ถ้ามีสาเหตุที่พวกเขาไม่ได้พูดอะไรมากกว่านี้ คงเป็นเพราะสถานการณ์ตอนนี้พวกเรามีอาวุธและกระสุนอยู่ไม่มาก การเพิ่มกำลังรบโดยที่ไม่สามารถหาอาวุธให้เพียงพอกับทุกคนเป็นเรื่องที่ได้ประโยชน์น้อยกว่าการพยายามอัพเกรดคนที่มีอยู่ให้เก่งขึ้น
แล้วมันก็ถึงเวลาที่ผมรอคอยมานาน การคืนชีพให้กับคาแรคเตอร์สองคนที่เสียไปก่อนหน้านี้ รวมทั้งการอัพเกรดครั้งสำคัญ
[ข้อมูลคาแรคเตอร์]
[ชื่อ: มาร์ติน เครย์ตัน]
[ฉายา: ผู้จัดการเบ็ดเตล็ด]
[ระดับ: SR (ซุปเปอร์แรร์)]
[ค่าสถานะ: <ปิดซ่อน>]
[รายละเอียด: ผู้จัดการหนุ่ม เป็นคนเจ้าเล่ห์ ชอบพูดจาประจบเอาใจคนอื่น เป็นที่รักใคร่ของทั้งหัวหน้าและลูกน้อง ขณะเดียวกันก็เป็นคนที่ไม่มีใครสนิทสนมด้วยจนรู้ถึงนิสัยที่แท้จริง มาร์ตินไม่มีทักษะการต่อสู้ แต่เขาเป็นคนเรียนรู้เร็วและมีความสามารถในการบริหารจัดการที่ดี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องแบบไหนก็สามารถฝากฝังให้เขาจัดการแทนได้]
[สกิล: เก็ตอะแพ็ค, สคาเวนเจอร์]
มาร์ตินอีกหนึ่งคาแรคเตอร์โปรดของผมเอง เขาเป็นคนชอบปั้นยิ้ม แถมไม่เคยเล่าเรื่องราวของตนเอง นิสัยแบบนี้กลายเป็นปัญหาที่ทำให้คาแรคเตอร์ส่วนใหญ่ไม่ไว้ใจเขา แต่ผมไม่สนใจเรื่องพวกนั้น ที่ผมรู้คือมาร์ตินรับผิดชอบทุกงานที่ผมมอบหมายให้เป็นอย่างดี อย่างการสร้างฐานทัพที่ซานเชวิลล์ ผมถือว่ามันคืบหน้าไปได้ขนาดนี้เพราะมีเขาเป็นผู้นำกลุ่ม
[ข้อมูลคาแรคเตอร์]
[ชื่อ: ยูจีน ทัฟเฟอร์]
[ฉายา: นักดนตรีเปิดหมวก]
[ระดับ: SR (ซุปเปอร์แรร์)]
[ค่าสถานะ: <ปิดซ่อน>]
[รายละเอียด: ชายหนุ่มท่าทางศิลปินตัวสูงสง่าและมีรอยยิ้มสบาย ๆ ดูอบอุ่น เข้าอกเข้าใจคนอื่น ไปไหนมาไหนพร้อมกีต้าร์ตัวโปรด เขาสามารถเล่นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายและเครื่องเป่าได้ดี มักมีช็อกโกแลตพกไว้ในกระเป๋ากางเกงหลายแท่งเอาไว้แบ่งปันให้คนอื่นเวลาที่กำลังกังวล แม้กีต้าร์ที่เขาติดตัวมาจะใช้แทนอาวุธหรือแยกส่วนนำไปใช้งานอื่นได้ แต่หากเสียกีต้าร์ไปเขาจะไม่สงบใจจนบางทีก็อาจถึงขั้นกลายเป็นซึมเศร้า]
[สกิล: ฟรีกีต้าร์, ฟรีช็อกโกแลตบาร์, สตรีทเพอร์ฟอร์แมนซ์]
ยูจีนเป็นสามีของหมอดูไพ่ยิปซีเอสเมอรัลดา ทัฟเฟอร์ ทั้งสองอายุห่างกันหลายปีและยูจีนก็เป็นชายหนุ่มหน้าตาดีโดดเด่น คนจึงมักเข้าใจผิดว่าเอสเมอรัลดาหลอกเด็ก แต่ผมรู้ดีกว่ามันตรงกันข้าม ยูจีนนี่แหละที่เป็นหนุ่มคลั่งรัก เขารักเอสเมอรัลดาจนถึงขั้นไม่เคยชายตามองหญิงอื่น
มาร์ตินและยูจีนไม่ใช่สายต่อสู้ มาร์ตินเก่งเรื่องการจัดการทรัพยากร ส่วนยูจีนเก่งเรื่องสร้างบรรยากาศและมีสกิลพิเศษที่ผมโปรดปรานอย่างได้รับช็อกโกแลตฟรีวันละหนึ่งแท่ง เหตุผลที่ผมอยากได้ทั้งคู่มาในตอนนี้เพราะพวกเขาเลเวลสูงจนถึงจุดที่หากมีการ์ดซ้ำอีกไม่กี่ใบก็สามารถอัพเกรดได้
อย่างที่เคยพูดไป คนสองคนที่รู้งานเป็นอย่างดีมีประโยชน์กว่าคาแรคเตอร์ใหม่ที่ไม่เคยสู้ร่วมกันมาก่อน ทันทีที่ผมชุบชีวิตทั้งสองกลับมาและมอบอาวุธให้ พวกเขาก็ช่วยเข้ามาอุดรอยรั่วของกลุ่มในทันที
"เรียกออกมาตอนกำลังได้ที่เลยนะครับ" มาร์ตินหัวเราะแห้ง ๆ
"บรรยากาศแบบนี้อยากจัดให้สักเพลงเลยครับ แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่เวลาเนอะ" ยูจีนเห็นจำนวนซอมบีก็หัวเราะแบบประชดประชันเช่นกัน
พวกเราต่อสู้ ผลัดกันพักผ่อนเวลาสั้น ๆ สลับด้วยการถอยทัพไปพื้นที่ใหม่ที่เตรียมกับดักเอาไว้แล้ว เป็นเช่นนี้วนไปวนมาจนล่วงเลยมาจนถึงช่วงบ่ายของวันที่สาม
เป็นครั้งแรกที่เพิ่งรู้สึกว่าศัตรูลดลง จำนวนซอมบีที่ถูกพวกเรากำจัดมีมากกว่าจำนวนที่เข้ามาสมทบ แล้วในที่สุดมันก็แทบจะไม่มีมาเพิ่มอีกแล้ว
แม้จะได้คะแนนมาเพิ่มอีกมหาศาล แต่การเก็บคาแรคเตอร์สักคนให้ไปถึงมิทธิคอลยากเย็นอย่างที่คิด จนกระทั่งพวกซอมบีเหลือแค่หลักร้อย ผมเพิ่งเปลี่ยนคาแรคเตอร์เป็นมิทธิคอลแรร์ได้อีกแค่สองรายคือจอนและมายา
จอนไม่ใช่นักสืบตาเดียวอีกต่อไป ฉายาของเขากลายเป็น 'นักสืบปืนโหด' ด้านรูปร่างภายนอก ตาข้างที่เสียของเขากลับมาดีเหมือนเดิมแต่สีตาทั้งคู่ก็เปลี่ยนไปด้วยเล็กน้อย รูปร่างของเขาที่เดิมทีมีโครงสร้างใหญ่กว่ามาตรฐานผู้ชายทั่วไป ใหญ่โตขึ้นอีกจนเห็นได้ชัด ส่วนความสามารถภายในจอนได้รับสกิลเพิ่มที่สนับสนุนการต่อสู้มาอีกหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็น 'รีวอลเวอร์มาสเตอรี' ที่ช่วยให้ยิงปืนลูกโม่แรงขึ้น 'แอดวานซ์คอมแบต' สกิลเสริมทักษะต่อสู้ประชิดตัว และ 'ไอรอนฟิสต์' สกิลที่เปิดใช้เพื่อเพิ่มความแข็งของหมัด