10

Chapter 9

- Gillian's POV -

"So let's go? Sabay-sabay na tayong mag-lunch?" Tanong ni Gian. Lumakad na kami at sabay-sabay pumasok sa restaurant na pagmamay-ari ni Ate Vivarie. Malapit lang ito sa mga company building so, mabente sya dahil don. Kumain na kaming tatlo at sabay-sabay na umalis. Magkahawak-kamay kami ni John habang naglalakad papunta ng office nya ng bigla may tumawag sa akin.

"Gill!" Matining na sigaw ng mga tao. Humarap ako at tumambad sakin ang mga naging kaibigan ko dito.

"Oyy, kumusta ka na bakla? Nag-resign kalang naging jowa mo na si Sir! Pak ka talaga!" Matining nyang saad. Naiilang naman akong tumingin kay John.

"Im sorry... But i can't loss my Princess" nakangiting sagot ni John. Naramdaman ko namang uminit ang pisnge ko kaya napahawak nalang ako doon. Shit! Ano ba yan John!

"Mauna nakami ha? Gusto ko masolo girlfriend ko" ngumiti ulit sya sa kanila at marahan anong hinila. Binitawan nya ako ng makapasok na kami sa private room nya sa office.

"I wonder... Ilan na kaya babae ang nadala mo dito?" Malungkot kong tanong.

" You're my first girlfriend, remember?" Tanong nito habang hinuhubad ang necktie nya. Tumayo ako at tinulungan syang hubarin yon. Nang mahubad nya ay inihagid nya iyon sabay tulak sa akin sa kama.

"Can i?" Tanong nya habang hinahalikan ang balikat ko. Tumango ako kaya mas lalong lumaki ang ngiti nya. Hinawakan nya ang likod ko at i-unhook ang bra ko. Tapos ay isinubod nyang hubarin ang damit ko. Kahit may takip pa ang mayayamang kong bundok ay di parin sya natinag. Hinalikan nya ako in a passionate way. Ginantihan ko sya ng halik hanggang sa malaman kong wala na kaming saplot parehas.

Bigla nyang binuka ang mga hita ko at ipinasok ang sandata nya. It is slow and passionate, you can feel his love in every thrust that he moved inside of me. Now i feel the sore again. Napangiwi ako dahil sa sakit. Its very fast. 'cause now i feel his hot semen inside me. When he lay down beside me, i feel his semen and my orgasm are combined, want to went outside of my friend.

Nagising akong malinis ang lahat. Di tulad ng kaninang nanlalagkit ako. Nakadamit narin ako kaya napangiti ako. Tsk! My Bad Gentleman.

Tumayo ako para uminom ng tubig at lumabas ng office nya. Nakita ko namang nakatayo sya sa may mirror view ng office nya. Its his stress reliever. Dahan-dahan akong lumapit at niyakap sya galing sa likod nya.

"Nakatulog ka ba ng maayos? Sorry kung ginagawa ko to kahit alam kong masakit parin. I just.. can't help not to own your body. " Bigla syang humarap at niyakap ako.

" I love you, Gillin Meghan Buenavista-del Vega." Napangiti ako dahil idinagdag nya ang apilyedo nya sa pangalan ko. Bumitaw na ako at humarap sa kanya. Bigla kaming napaharap sa pinto dahil biglang may pumasok doon.

"Fuck! Atlas please knock before you enter?! Where's your manners?!" Galit na sigaw ni John.

" Sorry. Nasanay ako ehh. Well, this is the reports for today. Manage it. " Seryosong saad ni Atlas at biglang tumingin sa akin at ngumiti.

"Watch your smile, asshole... Baka bigwasan kita" seryosong saad ni John.

" Tsk! Come on John! You're so possessive. Baka masakal si Gillian nyan. " Natatawang saad ni Atlas. Naglakad na palabas si Atlas habang tumatawa parin. Lumipas ang ilang oras ay umuwi na ako sa bahay dahil inaantok na ako. Kinabukasan ay sabay kaming pumasok ni Gian. At sinalubong sya ng bati ng mga taong madadaanan nya.

Nasa hall kami ngayon dahil ngayon na i-a-announce ni Gian na ako na ang bagong CEO at hindi na si Daddy. Tumayo na sya at lumapit sa mic.

"Good morning everyone. Minsan lang tayo magpatawag ng ganito, so i hope you can cooperate all. I like to thank y'll for coming today. Paki sabi nalang sa mga hindi nakakarinig at di nakapunta. We're here cause we are now welcoming our new CEO. Please welcome Gillian Meghan Buenavista the only daughter of mr. Greegy Sampson Buenavista." Pumalakpak ang lahat at pinalapit ako ni Gian sa mic. Nang makalapit ako ay huminga muna ako ng malalim bago nagsalita.

"Good morning everyone. Thank you for the warm presence of y'all. Thank you. And for my first project. I want to change the furnitures and all the stuffs here ni my company. So gusto ko ay wala nang pakalat-kalat na papel sa sahig or anything na nakakaasiwa sa paligid. So i want to get the cooperation of y'll, thank you." Natatawang saad ko. Bumaba na kami sa stage at pumunta ng office ko. Inayos ko ang office ko at nagpatawag ng meeting para sa gagawin kong project.

Nasa loob ako ngayon ng conference room at ipinatawag ang stock holders at team leader ng bawat department.

"So i want to talk to y'all. Gusto ko kasing ayosin ang itsura ng company ko. At gusto kong unahin sa pagaayos ng mga departments. Nagseat-in ako sa department ni Ms. Elizabeth and i can see that it can explain in one word. "Nakakaasiwa." " Seryosong saad ko. " And when we are about to our way to our lunch i see every department is just like the department of Ms. Elizabeth. So that's what i want to change. Gusto kong baguhin ang designs ng mga departments so that, di na tatamadin ang mga employees nating pumasok." Tumango naman lahat dahil sa sinabi ko.

"That's good. Di na nga naasikaso dito ni Chairman ehh." Reklamo ng isang stockholder.

" Its not Daddy's Fault. He had to many businesses all over the world so di nya na napapansin ang mga ganito. So ayon lang ang gusto kong sabihin sa meeting. And i want y'all find a good quality furnitures and stuff with a less amount. So kayong lahat ng nandito ay wala munang aalalahanin sa mga departments nyo. Ito muna ang uunahin natin dahil kapag katulong ko kayo ay mabilis kong matatapos ito. " Tumango naman ako sa kanilang lahat at nagpaalam at umalis na.

Day past and im still busy. We're almost done. Everything is so good to eyes. Di na sya nakakaasiwa. Muhkang office na ng mga professionals. Nandito ako ngayon at napangiti dahil nagtext sa akin si John. Kahit na busy kami parehas. Marami parin syang time for me. For us. And im so thankful to have this type of guy. Iniayos ko na ang lahat ng gamit ko at lalabas na sana ngunit biglang bumukas ang pinto. Napangiti ako dahil si John ang pumasok don.

"Akala ko kaya di ka pa nagrereply, is ayaw mong sumama sakin mag-lunch." Kunwaring malungkot nyang sabi.

" Pwede ba naman yon? Tara?" Nakangiting yaya ko. Tumango sya at sabay kaming naglakad. Papalabas na sana kami at pupunta na sana sa Vivarie's Resto pero sabay kaming napahinto.

"Gian!" Malakas na tawag ni John sa bagong dating kong kapatid. Lumapit sya samin at niyaya kaming kumain ngunit tumanggi kami. We're on our way to to our buildings but suddenly John stopped.

"What if you don't love me?" Seryosong tanong nya. Taka naman akong tumingin sa kanya.

"I don't love you? So, bakit ako nagstay sa piling mo kung hindi kita mahal? " Seryosong sagot ko. Ngumuso naman sya.

"What if Bryan come back? What if you gave him a chance? What if im just your rebound? " Bumuntong-hininga naman ako. Hinawakan ko ang mga pisnge nya.

" You know? If your having this thoughts, di tayo tatagal. Kasi you're overthinking... Stop it... Please?... Kasi kung may tiwala ka sakin, di ka mag-iisip ng ganyan..." Saad sabay halik sa kanya at ngumiti. Sabay kaming naglakad at sabay na naglakad papunta sa office ko. Nang maihatid nya ako ay nagstay muna sya ng ilang minuto at nagpaalam ng babalik na.