Chapter 39
Treyton's POV
"So, anong laman ng pagpupulong nila noong nakaraang araw?" Tanong ko sa dalawa habang nakasandal sa aking naturang upuan.
Hindi ko sila natanong kahapon, dahil hindi ako pumunta rito. Hindi ko rin natawagan si Sky. I'm really busy doing my part.
"Ikaw na magsabi" saad ni Jaxxon kay Jazz.
"Ikaw na" ani ni Jazz.
Natuklasan ko na lamang ang dalawa na magbabangayan kung sino 'yong mgasasabi ka 'kin.
"Enough, ikaw na magsabi Jazz" ma otoridad kong saad kay Jazz.
Tahimik na tumigil 'yong dalawa sa pagbabangayan at tumingin sa akin.
Bumuntong-hininga ito. "Another operation" tumaas ang isang kilay ko rito at hinawakan ang aking baba.
"What operation?"
"Plan for kidnapping. AGAIN?" Tumango ako saka mabilis na binunot ang aking cellphone.
"Sir, ano po ang ginagawa niyo?" Saad ni Jaxxon habang nakatingin sa akin.
"I'm going to call Sky. Just letting him know about the kidnapping of Ms. Pére---"
"Hindi po si Ms. Faris" deretsong saad ni Jazz na nagpatigil sa akin.
Pinatay ko ang aking cellphone at nagtataka ko itong tiningnan.
Pag hindi si Faris? Then who? Nagkainteres lang naman sila kay Faris, diba? I don't know why this kidnapping thing just happened. Wala akong alam sa pinagmulan ng nagaganap ngayon, ang tanging alam ko lang ay gusto nilang makuha si Faris.
"What do you mean, hindi si Faris?" Takang tong ko sa dalawa.
Nagkatinginan ang mga ito bago tumingin sa 'kin. I'm really sick of this situation.
"Si..."
Skyler's POV
Hinugot ko ang aking cellphone mula sa bulsa ng suot kong pants saka dinial ang numero ni Treyton.
Kailangan ko ng update ngayon, ni hindi man lang ito tumawag sa 'kin kahapon.
"Hello" seryoso kong saad nang matawagan ko ang numero ni Treyton. I really need the news.
"(Dude)" sagot nito at ilang beses pang napabuntong-hininga.
"Any problem?" Nagtatakang tanong ko.
"(Okay, sasabihin ko ito sa 'yo. But please, huwag mo munang sabihin 'to kay Faris. I'm worried for her reaction)" bumuntong-hininga nanaman ito kaya nakaramdam ako ng inis.
Ano nanaman kaya ang problema nito. Kanina pa talaga ito napabuntong-hininga. Parang kinakabahan tuloy ako.
"Ano?"
"(There's this guy called F...)"
"That's the name you whispered. Yes"
"(Yes)" bumuntong-hininga nanaman ito. He sighed for almost four times.
"What about that guy?"
"(F is his nickname, but real name is Worren)"
"Okay, I know him. Pumunta siya sa birthday ni Wren. Kasabwat siya sa mga nagtangkang kumidnap kay Faris and I think that's the reason why he wants to get close to my baby" deretsong sagot ko rito.
"(Baby? Yeii, kinilig ako. Teka, paano mo naman nalaman iyan? Hindi ko pa nga nasabi sa 'yo eh?!)" Sigaw nito mula sa kabilang linya. I know he was standing right now. Ganyana naman talaga siya kung biglaan lang itong magugulat.
"Sit down" saad ko rito.
"(Paano mo naman nalaman na nakatayo ako ngayon?)"
"Tss, you're annoying, just continue" inis kong saad.
"(Sige, ito na... Ito na)"
"What?"
"(He's...)"
"He's? Just be fast, you're making the conversation long"
"(Bakit ba ang sungit-sungit mo? Meron ka ba ngayon?)" Anito sabay halakhak.
Minsan talaga hindi ko gustong kausapin ang lakaking ito. He's a fvcking moron.
"Shut up. Bilisan mo na"
"(Ito na nga, huwag ka sanang mabibigla. Ito ma'y nakakabigla, ngunit pilitin mo ang iyong sarili na hindi ka mabibigla, dahil....)"
"Mahaba pa ba 'yan?" Walang buhay kong tanong rito.
"(Itong akin? Aba, Oo naman. Kasinghaba kaya 'to ng ruler )" bahagya pa itong humalakhak. Narinig ko pang may pinalo-palo ito sa kabilang linya. I tsked sabay iling.
This guy is fvcking annoying. Napakamanyak rin naman talaga. He's out of the topic, talking nonsense shit's.
"(Trey)" I coldly called his name. Tumigil ito sa kanyang pagtawa saka tumikhim.
Nakakalito rin talaga ang lalaking ito. Lately, he sighed for four times, tapos ngayon tawa pa ng tawa. He's really an idiot.
"(Huwag kang mabibi---)"
"Yeah, yeah"
"(Sige, this guy called F... Isa siya sa mga trabahante ng M... MBC)" I stopped for awhile.
What did he just say?
"What?... He said that he was going back to France. Actually, he said that a month's ago. Wala na siya dito ngayon. And MBC?"
"(Dude, that was a scam. He faked it, para mabilis lang makidnap 'yang baby mo. When he can gain the trust of your baby, that's the time he can do the first move)"
"Move?"
"(Ganito 'yan, dude. Kunyari umuwi siya galing France, then yayayain niya 'yong baby mo to go out with him anywhere. Then iyon rin ang oras na kikidnapin nila si Faris. He got his men's behind him. Simple as that) tumango-tango naman ako habang iniisip 'yong sinabi nito.
May punto rin naman siya. Hindi lang pala puro kabulastugan ang alam ng lalaking ito. Mautak rin pala.
"In this case, alam na 'yan ni Faris. She know about this F guy"
"(Really? Paano?)"
"Long story, but to make it short. She got someone's help"
"(Cool)"
"And does it have something to do with the CEO of company? Kasali ba 'yong CEO ng kompanya?"
"(Actually...)"
"Actually, what? Meron ba?" I'm starting to feel nervous. I got goosebumps all around my body.
I hate news.
"(Actually... Yes, Mr. Baldassare was the mastermind behind this shitty things. I've been working on it for almost everyday. I've gather this unexpected and also shocking informations, with the help of my forces. Well, they're messing the wrong surname)"
I deeply sighed. My thoughts was right. Sabi ko na nga ba.
I can't believe he can do this. This is really fvcking insane. Pinapahiya niya kami. Pinapahiya niya ang buong Baldassare. He ruined everything.
Alam ko na kapag nalaman ito ng aking ina, she won't think twice to disown him. Kahit na isang abogada ang aking ina, even if she know the rules. She make her own rules, for disowning him. Kaya niyang labagin ang mga batas for our own good. I know it might sound selfish, but our family's power is not a joke.
Pwede rin niya iyong kasohan for kidnapping.
"(Hey, still there?)"
"(Yoohoooo!)"
"(Dude, still there?)"
Napahalimos na lamang ako. "Yes, my thoughts was right. Iyon rin ang aking iniisip. Any information? Ako na ang bahala sa pagprotekta kay Faris"
"(Actually...)"
"Actually?"
"(Actually, it's not her)" kumunot ang aking noo.
"What? What's not her?"
"(Hindi nila kikidnapin si Faris)" I sighed in relief sabay pikit.
Mabuti naman kung gano'n ang balitang aking narinig. Hindi ko na hahayaan pang maulit iyon.
"(There's a little bit problem. Just a little bit)"
"Proceed"
"(They won't kidnapped your lovie dovie. But...)"
"But?"
"(But they will kidnapped someone in her replacement. I know, anytime, they will attack. Expect it to happen)"
"Okay? Sino naman 'yan?"
Our conversation became long. Parang naiimbyerna 'yong mga salita niya. He talk slow, he talk in cuts, he talks loudly.
"(Siya ay isang tao, isang lalaki, isang mayaman, isang asintado, matangkad, matangos ang ilong pinaghuhumalingan ng mga babae, mahal niya ang isang babae, siya ay---)"
"Stop!" Sigaw ko ang I clenched my fist.
I stand by force saka naglakad patungo sa labas ng mansion.
Pabalik-balik lang ako sa aking paglalakad habang nag-iisip kung sino 'yong lalaking iyon.
"(Dude)"
"Sino 'yon?"
"(Huwag mo munang sabihin iyon kay Faris, okay? Panatilihin mo munang matahimik ang kalooban ng babaeng iyon. Siya si...)"
Faris' POV
Nagmumuni-muni muna ako rito sa labas ng mansion. Hindi ko rin napansin ang aking sarili na tumutulong na pala ako sa mga kasambahay.
It's fun working, lalo pa't wala akong masyadong ginagawa rito. Hindi ko rin muna iniisip ang pagistorbo kay Sky.
Masyadong busy ito ngayon, wala sa interes ko na istorbohin ang lakaking iyon. He may be courting me, pero parang walang nangyari.
Simple lang ang pamamaraan ng panliligaw nito, but we are always together. Sapat na 'yon para sa akin. Ganoon man ang klase ng panliligaw nito, pero marami na itong napatunayan sa 'kin.
Hindi ko man ito mabilis na sinagot, ngunit alam kong dadating rin ang araw na iyon. Pakiramdam ko rin ay nalalapit na ang nakatakdang araw na sasagotin ko na ang panliligaw nito.
Napanatag na rin ang aking loob. Hindi ko man alam ang mga susunod na mangyayari, ngunit kailangan ko pa rin ang mahigpit na pagbabantay.
"Manang Vilma, kunan mo nga kami ng maiinom rito" lumingon ako sa gawi ni Manang Vilma na ngayo'y tumigil sa pagdidilig ng halaman.
"Opo, ma'am" magalang nitong sagot.
"Teka po, kumuha ka rin ng mga pagkain para sa mga trabahante. Isali mo na rin 'yong mga hardinero. Damihan niyo po, siguradohin mong kakasya sa atin rito" tumango-tango ito saka umikot patungo sa kusina.
"Tulongan ko na po kayo Manang Vilma" rinig kong saad ni Michelle habang nakabuntot kay Manang Vilma.
Naglakakad-lakad ako papaikot sa buong hardin, tumigil ako saka minamasdan 'yong pinagagawa ng mga hardinero.
"Ma'am, magpahinga po muna kayo. Kami na po ang bahala rito, mainit pa naman ang panahon" saad ni Manang Loring habang ginugupitan ang malakaking halaman.
"Okay lang po, I can manage" malumanay ko itong nginitian saka nagpatuloy sa aking ginagawa.
Masyadong busy ang mga taohan ng aking ama ngayon. Tinutulungan ko na lang rin sila, libre naman 'yong oras ko ngayon.
"Ma'am, ito po 'yong paboritong halaman ng iyong ina. Saan mo po ba ito gustong ilagay?" Dumapo ang aking tingin sa maliit na halaman na hawak-hawak ni Manang Loring. Ang cute naman ng halaman.
"Ano po ang pangalan niyan?" Napangiti ako habang nakatingin sa maliit na halaman. Ang cute lang talaga.
"Bonsai po 'yan, ma'am"
"Akin na po 'yan. Ilalagay ko 'yan sa labas ng Pavilion" kinuha ko 'yong bonsai saka linagay sa daan ng Pavilion.
It looks cute, It looks perfect.
"Maganda ba?" Tanong ko doon sa mga hardinero habang nakatingin lang sa bonsai.
"Oo naman po, ma'am"
"Mahusay"
"Maayos naman ho"
Ngumiti ako sa kanila saka naglakad papasok sa loob ng Pavilion, umupo ako rito saka sumandal sa upuan.
Ang sarap pala sa pakiramdam maglaro sa lupa. This is my first time, playing muds, clay's, having a helping hand. It feels relieving.
Dumapo ang aking tingin doon sa naglalakad na si Manang Vilma saka si Michelle dala ang maraming pagkain saka ang maiinom.
"Ilapag niyo lang ho diyan" nginuso ko naman 'yong mesa sa aking harapan.
Dahan-dahan nila itong linapag saka inayos ang mga ito.
"Pagkatapos nilang gawin ang kanilang mga ginagawa. Bigyan niyo sila ng mga pagkain. Kayo rin Michelle, Manang Vilma kumain rin kayo"
Kinuha ko 'yong isang baso ng juice saka lasagna. Tumingin ako kay Michelle.
"Kusmusta ang pag-aaral?" Tanong ko rito sabay subo ng isang kutsara ng lasagna.
"Mabuti naman po. Wala naman pong problema" ngumiti ako sabay tango-tango.
"Sabihin mo lang sa 'kin kung may problema ka, ako na ang bahala sa 'yo"
"Maraming salamat po"
"Don't mention it. Kumain na rin kayo" nagpatuloy lang ako sa aking pagsubo hanggang sa maubus ko ang nasa aking pinggan.
"Kay Sir Sky po"
Oo nga pala...
"Manang Vilma, pakihatid po nito kay Sky" kumuha ako ng isang pinggan ng lasagna saka isang baso ng juice.
I forgot him, tss.
"Sige po, ma'am" mabilis nitong kinuha 'yong lasagna saka juice. Dumeretso na rin ito sa loob ng masion.
Lumingon ako sa mga trabahante na hindi pa tapos sa kanilang mga ginagawa. Kailangan nga ba sila matatapos?
"Mamaya na 'yang mga pinagagawa ninyo. Mamaya niyo na iyan taposin. Kumain muna kayo" nagsitunguhan naman sila saka naglakad papasok sa loob ng Pavilion kasabay rin ng pagbalik ni Manang Vilma.
"Ma'am, pinapapunta po kayo ni Sir Sky sa loob" mabilis pa sa alas kwatro akong tumakbo patungo sa loob ng mansion. Nakita ko naman iyong nakasandal sa upuan.
"Skyler" tawag ko rito. Lumingon ito sa akin sabay ngiti.
"Come"
Tinapik nito ang bakanteng lugar sa kanyang tabi. Dahan-dahan akong umupo rito saka sumandal sa upuan.
"Bakit mo nga pala ako pinapatawag?" Tanong ko habang pinagdikit ang aking mga kamay.
Marumi-rumi rin ang aking mga palad, but I won't get close to him.
"Wala lang, I just want to see my baby" ngumiti ito saka sumandal sa aking dibdib. Dahan-dahan naman nitong yinakap ang aking beywang.
Napalunok na lamang ako. Nakikiliti ako, tangina.
"S-Sky, I'm going to wash my hands. They're dirty" saad ko ay akmang tatayo na sana ako nang bigla nitong hinigpitan ang kanyang pagyakap sa aking beywang. "Sky"
"Huwag mo muna 'yang hugasan. I don't care how dirty it is. I want to hug you, I want to stay with you for so long" malungkot nitong saad habang nakayakap pa rin sa aking beywang.
Dahan-dahan akong ngumiti saka sinulyapan ito. I feel like I really like him even more. He's a sweet mouthed.
Mukha ring problemado ito.
"Sky" tawag ko rito at nanatili pa rin kami sa ganoong posisyon.
"Hmm?" Nakasandal lang ito sa aking dibdib at hindi kumibo.
"May problema ka ba? Pwede mo namang sabihin sa akin, I can offer you my help"
Dahan-dahan itong bumitaw mula sa kanyang pagkakayakap saka tumingin sa akin. Dahan-dahan ring sumilay ang matamis na ngiti sa labi nito.
"No, baby. You're not allowed to help me, you're my princess. You're always be my señora" nanlambot ang aking puso nang bitawan niya ang mga salitang iyon.
Hindi ko mapigilang hindi ngumiti rito. A wide smile just flashed on my lips.
"Sky, kung may problema ka man. You can tell me, okay? Nandito lang ako. I can always help you" hinagod-hagod ko ang likod nito sabay gulo sa maayos nitong buhok.
"Hmm"
Tumahimik ang paligid at sabay rin ng pagsalubong ng aming mga tingin.
Hindi ako nagsasalita at tumingin laman rito, gano'n rin ang ginagawa nito. Hindi ko alam kung magsasalita ba ako rito o hindi. Parang wala ni isa sa amin ang gustong magsalita.
Nauna ko nang inalis ang aking tingin rito sabay tingin sa sahig.
"Ris" dali-dali akong napatingin sa rito.
"B-bakit?" Tumaas ang dalawang kilay ko rito.
"Aalis tayo bukas"
"T-talaga?! Saan?" Tanong ko at lumawak ang ngiti sa aking labi.
Aalis kami?! Wahh, excited na ako. Saan naman kaya ang susunod naming pupuntahan? Ayaw ko na sa dagat. I love to see oceans, but gusto ko iba nanaman ang aming pupuntahan.
"That'll be a secret. It a date, baby" saad nito sabay kindat sa akin. Ngumiti ako rito saka tumango-tango.
Date pala ah? Saan naman kaya?
"Pero Sky, hindi ba't okupado ang oras natin niyan?"
Inaalala ko lang 'yong tungkol sa mga pangyayari ngayon. Having a date between this war? Oh gosh.
"Why?" Kunot-noo nitong tanong.
"Alam mo na. Hindi pa tapos ang giyera, hindi ko lang talaga alam kung ano ang susunod na mangyayari" saad ko habang nag-aalala sa mga mangyayari.
Hindi ko talaga maiwasang hindi mag-aalala, lalo pa't hindi basta-basta ang mga taong iyon. Hindi nila ako tatantanan.
Hindi ko alam, pero pakiramdam ko kinakabahan ako. Sobra lang talaga ang aking pag-aalala na nararamdaman.
"Actually, the war Isn't happening, yet. Mangyayari pa lamang ang giyerang iyon. I'am ready, I'am always ready. Nasusubaybayan ko na kung ano ang mangyayari" kumunot ang aking noo sa huling salita na sinabi nito.
Parang kumabog ng malakas ang aking dibdib, nakakaramdam ako ng kaba at kilabot sa huling sinabi nito.
"A-ano ang ibig mong sabihin?" Mangutal-ngutal kong tanong.
"Nothing, we can be careful. I can be your shield, I can be your knight. I can risk everything to protect my princess. I can risk everything to protect you and your family. Walang masamang mangyari sa 'yo. I can handle this" nasisigurong saad nito at hinawakan ang aking maputik na kamay.
"Hindi pa tayo sigurado, Sky. Mangyayari ang dapat mangyari sa nakatakdang araw nito. Hindi tayo pwedeng magpadalos-dalos lamang"
Buo sa aking loob na mangyayari pa ang kaganapang iyon. Nasisiguro kong sa kahit ano mang oras ay mangyayari ang pagsugod sa akin o hindi kaya sa aking ama.
"Do you trust me?" Tanong nito habang titig na titig sa aking mga mata.
Natigilan naman ako sa kaisa-isang tanong nito.
"O-Oo, Sky... I... I do trust you" saad ko sabay tango. Hindi koa alam kung bakit ako nauutal, pero may tiwala ako sa kanya at kahit kailan ma'y hindi iyon mawawala.
"Bakit parang nag-aalinlangan kang sumagot?" Natahimik ako sa tanong nito. Hindi ko rin alam kung bakit ako nag-aalinlangan.
"Sky, may tiwala ako sa 'yo. Huwag mong kuwestiyonin ang tiwala ko sa 'yo" mahina ngunit seryoso kong saad rito.
"All I want is for you to trust me. Iyan lang ang kailangan ko, Ris. Hindi kita hahayaan" tumango-tango ako saka malumanay na ngumiti rito.
"May tiwala ako sa 'yo, Sky. My trust for you will never fade. Kahit ilang bura mo pa nito, kahit may masama pang mangyari sa 'kin. Wala pa ring magbabago at hindi iyon magbabago" nginitian ko ito saka tumayo.
"Thank you, baby" he mouthed sabay bitaw sa aking kamay.
"Okay, date tomorrow" nginitian ko ito saka ako na ang kusang humalik sa pisngi nito.
Mahina itong natawa. Naglakad ako papalayo sa kanya hanggang sa umabot ako sa kusina.
I wash my hands with soap saka ko ito pinunasan.
I really hope this will end soon. Sana matapos na ang lahat ng ito upang pwede na ako makalabas ng bahay na 'to. I really want to go outside. Iyong walang nagtangka sa buhay ko.
Pakiramdam ko, wala na atang katapusan ang mga pangyayaring ito. Wala nang katapusan ang paghabol nila sa 'kin.
Hindi ko talaga alam kung ano ba talaga ang kailangan nila. Noong nakidnap nila ako nakuha nila 'yong isang milyon. Hindi pa ba 'yon sapat?
I wonder, who is the person all of behind this? Wala namang sinasabi sa 'kin si Sky. Palagi niyong sinasabi na wala pa silang nakalap.
I hate my mind...