Chapter 6 REASON TO LOVE
Chapter 6
Reason to love
Ramdam ko ang paghaplos ng kamay ni rence sa aking mukha at pagpahid nito sa aking luha.
"I love you Mob at di nagbago yon kaya ginawa ko to kasi iniiwasan mo ako. Ani nito habang patuloy sa paghaplos sa aking ulo.
Pagkatapos nitong kausapin si mob na nagtutulogan ay agad itong umalis sa kanyang kinahihigaan at lumabas sa silid.
"Tang*** naman rence diba sabi ko sayo wag mo patulan kaibigan ko dahil ayaw ko siya masaktan. At first place binalaan na kita and i give u a chance nagpanggap pa akong gf mo ako dahil gusto mo siyang makilala in person. Si pristley habang galit na sinisigawan si rence
"Sorry sorry!! Diko kinakaya mahal ko siya. Ani ni Rence
"Mahal? Tang inang pagmamahal yan dimo ba alam na baka masaktan si mob pagnalaman niya na mama mo ang umahas sa tatay niya! Tingin mo may silbi yang pagmamahal mo ha... Ani ni pristley.
"Diko alam ang gagaawin. Please I need him i badly need mob ani ni rence ng umiiyak.
"Mag move on kanalang aalis na siyang pa. Singgapore and please lang wag mona siya gulohin pa rence.
"After hearing of what they are talking about kahit gulat at masakit ay umalis ako sa lugar ma yon na di hinaharap si rence. I tried my best to hide what i have heard kahit masakit ay pinilit ko parin magmove on lalo na kay rence.
Hindi ko masisi ang sarili ko na hindi agad kausapin si Rence lalo pat may mga bagay na masakit para sa akin sa twing nakikita ko siya.
Knowing that nagsinungaling siya at ginawa akong tanga para lang sa pansarili nitong kagustohan ay hindi isang pangkaraniwang kasalanan na isang haplos lang ayy mawawala agad.
Hindi ako ganon kababaw na tao.. Nasaktan ako at ginawang tanga na binigay kopa ang lahat pati tiwala pero sa huli pinaglaruan lang ako....
Bumangon si Mob sa kama ng pinuponas ang luha sa pisngi dahil sa di niya maiwasang masaktan sa tuwing iniisip lahat ng kagaguhan na ginawa ni Rence sa kanya.
Agad siyang naghanap na pweding takasan na hindi dumadaan sa pintuan pero hindi siya nagtagumpay dahil bukod sa maliit na bintana ay wala nang maaring labasan.
Napaupo nalamanh siya sa gilid ng inis na inis
"BWESITTT KA RENCEEEE! di mapigilang sigaw ni mob sa galit dahil sa pagkidnnaped sa kanya ni Rence( well kidnnaped na nga ito kasi kinukolang siya kahit kakontyaba nito ang kapatid niya)
"Bakit!? Gulat na napapasok si Rence sa kwarto dahil sa biglang pagsigaw ni Mob
"Wag kang lalapit sa akin bwesit kang lalaki ka na kidnnaper bwesit ka mamatay kana .
"Anu ang kailangan mo sa akIn.. Galit na saad nI Mob
"Mob! huminahon ka! tugon ni Rence na unting unting naglalakad papalapit sa kanya na napahinto rin
"BWESIT KA ! wag kAng lalapit sa akin.. Makakaisa ka talaga! GUSTO KO NANG UMOWI! hindi mapigilang maiyak ni Mob
"Mob please calm down uuwe din kita promise kailangan lang kita makausap to clear everything about the past.. Ani Ni Rence
"About the past? Anu pa ang pag uusapan natin rence? at kung mero man saan don ang paguusapan natin yong ginago mo ako o yong ginawa mo akong tanga? o yong nagpanggap ka na bwesit na tanginang jowa mo so prisley at kabit ng nanay mo ang tatay ko. galit na tugon ni Mob
"Mob! please listen to me please! pagmamaka awang sabi ni Rence habang malayo ito kay mob
"Pakinggan , Nagpapatawa kaba ? sa panahong may oras ka at magkasama tayo nagpaliwanag kaba ? ani ni Mob
Hindi alam ni Rence ang sasabihin dahil umuurong ang dila niya dahil tama si Mob sa pinagsasabi nito
"Ohh bat natahimik ka? tama ako noh, kasi gago ka bwesit ka gago ka!
Hindi napigilan ni Mob ang bugso ng dadamdamin kaya linapitan niya si Rence at pinagsusuontok niya ito sa dibdib.
Tiniis ni Rence ang sakit sa pagsusuontok sa kanya ni Mob dahil dapat lamang ito sa kanya para sa kagagohan at kasinongalingan na ginawa niya noon.
Dahil sa di na niya matiis ay hinawakan niya ang kamay ni Mob at pilit itong pinapakalma..
"Mob please tama na! Mob ! huminahon ka! ani ni Rence habang hawak parin niya ang kamay ni Mob at dahil sa wala na siyang magagawa ay yinakap niya ito para di na magpumiglas.
Ramdam ni Rence ang pagtigil ni Mob at ang paghagol hol nitong pagiyak..
"Walang hiya ka rence! gago ka rence ani ni Mob na hinang hina na dahil sa kakasuntok niya rito. At habang umiiyak..
HINDI namalayan ni mob ang pagupo niya sa kama dahil iginayak siya ni Rence..
Umiiyak parin siyang tiningnan si Rence na nakaluhod sa harapan niya na tanging pagsisi ang nasa mga mata nito.
"Mob hindi ko naman talaga gusto na magsinungaling sayo pero nong araw na makita kita ay nagustohan na kita I know hindi natural sa tulad kung straight na magkagusto sa kapwa lalaki,
"Pero Iba yong naramdaman ko ng minsan kitang makita na kasama si Prisley.
"That time hindi ko pa alam na ang tatay mo ang bagong asawa ni mama..
"Pero nong mag ask ako ng pabor kay Prisley ay tinulongan niya ako para mapalapit sayo knowing na mag on kami kahit magpinsan naman talaga,
" I KNOW kagagohan yon pero yon lang ang alam ko na pwedi kung gawin para malapitan ka ng mas madali,
"Remember the party mob! Hindi na mapigilan ni Rence ang Maiyak dahil sa inis at kagagohan na pinaggagawa niya..
"Magpatuloy ka! ani nI Mob na tumahan na din sa pag iyak!
"Mob! Gulat na sambit ni Rence dahil sa sinabi nito...
"Please! tugon ni Mob
Kaya nagpatuloy siya ....
"Nong party mob.. Don ko din nalaman na Tatay mo ang kabit ng mama ko , pinagsabihan ako ni Prisley that time pero hindi ako nakinig mob,
"Kasi ganon kita kamahal at ayaw ko mawala ka sa akin.. Paulit ulit niya akong pina pa amin sa akin pero ayaw ko talagang layuan mo ako mob .
" Pero yong time na pinili mo Si Prisley naglaho ang mundo ko ,mob dumilim ang paligid ko, hindi ko kaya na mawala ka sa akin.
"Masakit mob gusto ko naman sabihin lahat pero naduwag ako mob.. Naduwag ako..
"Hindi mapigilan ang luhang tumolo sa pisngi ni Rence dahil sa awa sa sarili.
"Tumayo ka diyan! ani moB
"Mob! gulat na sambit ni Rence
"Sabing tumayo ka diyan.. At umalis ka rito.. Napagbigyan na kita , sa gusto mo kailngan ko mag isip .. Kaya umalis ka.. Ani Ni Mob
Hindi alam ni Rence ang gagawin ahinayaan nalamang ang sarili na umalis sa kwartong iyon at tinungo ang sala para ubosin ang alak na halos isang gabi na niyang iniinom..
Dahil sa di inis at galit sa sarili ay hindi na alam ni Rence ang ginagawa niya dahil narin sa Kalasingan ,
Inubos ba naman ang dalawang bote ng alak at kalahati na nasa mesa..lalo pat mahina siya sa alak
"BAKIT!!! bwesit na pagmamahal yan.. Bwesit gusto ko nang mamatay! sigaw ni Rence
Na siyang ikinagulat ni Mob na nasa silid at nagiisip.
Agad siyang lumabas at tinungo ang sala at kitang kita niya si Rence na nakahandusay sa sahig at ramdam niya ang kalasingan nito.
Rence hoy! anu ba bat ka uminom kung hindi mo kaya, hindi niya maiwasang mag alala rito
"Ohh! mob my lab! buti naman at nag aalala ka sa akin
"Bwesit ka! mamatay ka na sa kalasingan! hindi niya maiwasang mainis rito
Iniwanan niya pansamantala sa sala si Rence para kumoha ng kumot at unan sa silid dahil sa hindi niya ito kayang buhatin medyo may kalakihan din kasi ang katawan nito..
Siya na maliit wala talo siya pag binuhat niya ito.
Ng bumalik siya sa sala ay nadatnan niya itong nakaupo sa gilid ng pahabang upoan at tiningnan siya habang umiiyak ito.
Hindi nagpatinag si Mob at inilatag ang higaan ,unan nito at iginayak itong pahiga..
Kahit umiiyak parin ito ay sumonod naman ito sa kanya
Matulog kana .. Bukas mag usap tayo ng mabuti ani Mob habang kinokomotan si Rence..
Bago siya umalis ay binuksan niya ang ceiling pan at tiningnan ito bago tungohin ang silid at nagbukal kal sa kabinet na nagbabakasakali na makahanap ng damit at nakahanap nga sita boxer short and Malaking damit na hulo niya ay kay rence..
Walang sabi sabi na Na ligo siya at sinoot ang damit at boxer at agad ding nagpahinga pagkatapos...
Chapter VI
Reason to love
Y.Y