Chapter 13- Saved From Hell

Chapter 13

Saved From Hell

Pagkatapos ng matinding pag-iyak ni Adalyn sa balikat ng kanyang kaibigan ay hinawakan siya ni Maggie sa kanyang kamay at tsaka hinila siya nito paalis.

"Saan tayo pupunta Mag?" Adalyn.

"You have to change clothes Ad, look! you are drench with stains at ang amoy.." Maggie said while gradually smiling at her.

Parang batang tumango si Adalyn dito.

Patungo na sila palabas ng University.

She smiled, napakaswerte niya na nagkaroon siya ng kaibigan na katulad ni Maggie. Napakabait at matulungin.

Higit sa lahat labis sa pa sa kapatid ang turing nito sa kanya. Kahit na hindi rin alam ni Adalyn kung gustong-gusto nito siyang maging kaibigan sa simula pa lang.

Pumasok sila sa isang botique.

Halatang nagulat pa ang sales lady sa loob nito pagpasok nilang dalawa, well hindi kay Maggie kundi sa istura ni Adalyn na animo'y pulibi sa EDSA.

"Miss do you have a place to wash up? we will going to buy some of your clothes don't worry I will pay for it all!" derederetso sabi ni Maggie sa sales lady na nasa counter ng botique.

"Yes ma'am this way please!" iginiya sila ng babae papasok sa wash room ng botique.

"Do your thing Ad ako na ang bahala sa mga gamit mo okay? I will knock your door after 5 minutes para i-abot sa'yo ang damit na susuotin mo okay ba 'yon?" Maggie said.

"Okay.. "she replied. Maggie closed the door of the washroom.

Hinubad na niya ang kanyang damit at nagsimulang linisin ang kanyang sarili.

She took a deep breath. Hindi niya maramdaman ang kanyang sarili tila ba naging kasing lamig na nito ang tubig na dumadaloy sakanyang katawan.

She started to cry again, naalala niya ulit ang mga nangyari kanina sa University, wala naman siyang ginawang mali para gawin sakanya ang ganito.

Gusto niyang marinig ang side nito kung bakit kailangang mangyari ito sa kanya, kung bakit pa nito kailangang ayain siya ng dinner ng mga oras na iyon kung ang totoo'y sila na pala ni Trisha? hindi ba siya natatakot na mamis-interpret ng mga makakakita sa kanila? na ngayo'y nangyari na nga!.

Hindi kaya gumaganti ito sa pampapabastos sa kanya ni Tristan noong nakaraan? kaya naman hinayaan na lamang nitong kumalat ang issue without him giving explaination to clarify everything? kung ano ba talaga ang totoo.

Natigil sa pag-iisip at pag-iyak si Adalyn nang kumatok na si Maggie sa pintuan ng wash room.

Binuksan niya ang pinto at ang kamay lang ni Maggie na may hawak na paper bag ang iniluwa nito.

"Ad, just a sec here! suotin mo 'to mayroon ding undergarments diyan sa loob ng paper bag na pwede mong suotin" Maggie.

"Salamat" Adalyn.

"Sige lang..take your time hindi pa naman tayo late sa class" Maggie

Kinuha niya ang papaer bag na iniaabot nito at nagbihis. After a minute ay lumabas na siya ng washroom wearing a fushia pink dress.

"Hmm.. I'm glad that we are in the same body size!" Maggie said while smiling lumapit ito sa kanya na may hawak na tuwalya at pinunasan ang kaunting basang buhok niya.

Bigla ay maiiyak na naman si Adalyn sa kabutihang loob ng kanyang kaibigan.

"You look good in this dress oh.. wag ka nang iiyak okay?" Maggie.

"Okay, hindi na ako iiyak...Salamat talaga Maggie you're my saviour today" Adalyn.

"My pleasure princess.." nagslight bow pa ito sa kanya.

"Ako pa ba?"dagdag pa nito.

Natawa na lamang si Adalyn sa ginawa nito.

"Now you're my fan of me.. di ba?" Maggie.

"Yes ma'am!" Adalyn.

"Lets go! dito tyo sa kabilang side hehe..." Hinila siya ni Maggie.

Nasa make up section sila ng botique.

Kumuha ito ng face powder at ilang shade lipstick, nilagyan nito niyon ang mukha niya.

"Ayan.. pretty na!" Maggie.

Iniharap siya nito sa salamin na malapit sa kinatatayuan nila.

"Woaahh.. beauty goddess ka talaga Mag, face powder lang at ilang shade ng lipstick ang ginamit mo ah" Adalyn.

"Hmm... ako pa ba? I will make you even more beautiful okay? lets make them see that you aren't the person they are saying!" may kinuha ito ulit sa kabilang bahagi ng botique.

" Here!" inabot nito sa kanya ang isang wedge high heels.

"Naku! mukhang mahal 'yan Mag hindi ko 'yan maisusuot!" Adalyn while shaking her head.

"Ano ka ba? di ba ang sabi ko ang magbabayad? besides consider this as my back log gifts for you.. minsan lang naman 'to eh sige na... suotin mo na" Maggie said happily.

"No.." Adalyn

"Dali na..suotin mo na magtatampo ako sa'yo humph!" Maggie.

Ngumiti siya ng alanganin sa kaibigan at tinanggap na nga ito.

Umupo siya sa bakanteng silya at isinuot na nga ang wedge high heels na bigay nito .

Parang sinukat lang sa paa niya ang size.

"Perfect!" Maggie exclaimed.

"Let's go!" Maggie.

Nasa counter ang mga gamit niya na siyang binabantayan naman ng sales lady. Pagkatapos ni Maggie na magbayad ay lumabas na sila ng botique.

"Nag-aalala sa'yo si Tristan.. I told him what happened awhile ago he said he will go home on time to check on you" ang sabi ni Maggie habang naglalakad na sila pabalik ng University.

"Huh? bakit nasaan ba siya" Adalyn.

"Seriously? hindi mo alam Ad, we were talking all night sa group chat I see you're online kagabi pero hindi ka nagse-seen sa group chat akala ko ay nag-backread ka afterwards" Maggie.

"Hindi eh, I slept early...." Adalyn replied.

"Hmm ganon ba? Tristan took a flight early in the morning to go to Baguio for a one day seminar-convention while Cleo sumama sa Mama niya sa States for a family reunion next friday pa ang balik niya" Maggie.

She feel sorry hearing that from Maggie, nawala na sa isip niya ang mga kaibigan niya dulot ng mga nangyari simula pa kahapon.

Hindi na niya sinabi kay Maggie na magkasama sila ni Tristan kagabi. Baka kasi makahalata na ito.

"I'm sorry..nawala na kayo sa sa isip ko" Adalyn.

Lumapit sa kanya si Maggie at hinawakan ang magkabilang balikat niya.

"It's okay, we understand..." lumapit sa kanya si Maggie.

"Does it still hurts? yung pisngi mo? I saw that video kagabi.. tsss" tanong ni Maggie, tinutukoy nito ang pagkaka-sampal ni Trisha sa kanya kahapon.

"Hindi na masakit.. I'm fine already" Adalyn.

"Naku! kung nandoon lang ako! maiingudngod ko talaga ang mukha ng Trisha na 'yon sa sahig! maswerte lang talaga siya at bago pumutok ang issue na 'yon kahapon ay nakauwi na ko ng bahay, I'm sorry for not being there Ad" Maggie.

"Ano ka ba, kinaya ko naman eh... you know me matatag ako, hindi ako papantay sa level nila kahit ano pa man ang gawin nila sa'kin" Adalyn said.

"Tama! kasalanan ito ni Treyton eh! ni hindi manlang siya na-bother na magbigay ng explaination para i-clarify ang issue, nagtataka talaga ako kung sino ang gumawa 'non... totoo ba ang picture na 'yon, Ad?" Maggie.

Tumango siya bilang tugon sa tanong ng kaibigan.

"I see" Maggie took a deep breath.

"That happened two days ago, noong araw ding siya ang sumama sakin sa papunta ng hospital imbes na kayo" Adalyn.

"Oh that day?ugh! kung alam namin na iyon ang magiging puno at dulo ng mga ito hindi na kami pumayag ni Cleo na ipaubaya ka sa kanya." Maggie.

"Nangyari na ang dapat mangyari... hayaan mo na Mag" Adalyn.

"Hayaan mo, hindi ako hihiwalay sa'yo buong araw para wala nang mangyaring masama sa'yo okay?" Maggie.

At iyon nga ang nangyari, magkasama sila buong araw ni Maggie they attended their class as usuall.

Well, honestly napapansin parin ni Adalyn ang mga kaklase niya na nakatingin sa kanya at pinag-uusapan siya from time to time. Ngunit hindi na lamang niya iyon binigyang pinansin, her phone vibrated.

Lumitaw sa screen ang pangalan ni Tristan. Saglit siyang tumingin sa professor nila na nagdi-discuss sa sa klase at noong humarap ito sa white board ay nakakuha siya ng tyempo dali-dali niyang binuksan ang message ni Tristan.

Nag send ito ng wacky picture, habang nasa harap ng isang ifugao native.

Natawa siya dito.

"I hope this lightens your mood, Everything will be okay Adalyn" ang sabi sa caption ng picture.

"Thank you, Tris" tipa niya sa keyboard ng kanyang cellphone at isinend iyon kay Tristan.

Adalyn gasps noong siniko siya ni Maggie.

"Oy baka mapansin ka ng prof" sita ni Maggie sa kanya.

Ngumiti siya kay Maggie at ibinalik na ang atensyon sa klase.

---

"Was that Tristan earlier?" tanong ni Maggie noong matapos na ang last subject nila sa hapon na iyon.

"Oo" Adalyn.

"Hmm.. nagsend talaga ng picture sa'yo?" Maggie said habang nakangiti sa kanya ng makahulugan.

"What? Mag! Don't look at me like that!" react ni Adalyn habang bahagyang natawa.

"Hmm.. I smell something fishy!" ang sabi ni Maggie at inilapit ang mukha nito para amoy-amuyin si Adalyn.

"Fishy ka diyan! baka trash haha tara na nga!" Adalyn.

"Ehh? umiiwas siya sa topic?" Maggie.

"Luh hindi ah?" Adalyn.

"Oh siya! tara na hatid na kita sa band practice niyo" Maggie.

Lumabas na sila ng classroom, nagsisi-uwian narin ang mga estudyante ng mga oras na iyon.

Napansin pa nila si Trisha at ang mga kaibigan nito sa may lobby.

Yumuko na lamang si Adalyn, ngunit si Maggie ay tumingin ng masama sa mga ito bago nila binilisan ang paglalakad.

"Kumukulo ang dugo ko tss.. makita ko lang ang Trisha na 'yon" Maggie.

"Relax Mag, hindi naman sila lumapit sa atin eh" Adalyn.

"At talaga subukan niya lang, she knows kung paano ako magalit noh" ani ni Maggie.

Malapit na sila sa University Band office.

"Okay lang ba sa'yo? kahit maghintay ka? baka kasi matagalan kami eh" Adalyn.

"Oo naman, tsaka gusto kong bantayan ka against Treyton, baka naman may umusbong na namang issue!" Maggie.

"Okay sige, you can wait here sa lobby papasok na 'ko sa practice room" Adalyn.

"Sige.. dito lang ako" Maggie.

Iniwan niya kay Maggie ang mga gamit niya except her music sheet, bitbit niya ito papasok ng practice room. Naroon na ang mga kasama niya, nakahinga siya ng maluwag dahil wala doon si Treyton.

Hindi pa siya handang makaharap ito sa ngayon,Lumapit sakanya si Samantha at ang ilan pang band members.

Pinag-usapan nila ang original song composition na dala-dala niya and by hearing the band members' feedback nagustuhan naman nila ang kanta na ipiniresenta ni Adalyn sa kanila.

Ang sabi ng band leader ay sila na daw ang bahala sa pag-aareglo sa instrumentals ng kanta at nang kaunting modification sa lyrics ng kanta niya para umayon daw ito sa concept theme ng competition.

"Siya nga pala ikaw lang muna ang magiging vocalist namin ngayon, Treyton texted us na baka hindi siya makaabot sa practice natin" ang sabi ni Samantha kay Adalyn bago pa man sila magsimula.

Tumango na lamang si Adalyn. Halatang alam ng band members ang mga nangyari at iniiwasan nilang i-open up iyon sa harap niya.

She knew the point, baka nga sinisikap na siyang iwasan ni Treyton ngayon. Wala siyang magagawa kung iyon man ang gustong gawin nito. Mas mabuti na nga siguro iyon for the mean time na hindi mag-krus ang landas nilang dalawa.

Sa ganoong paraan maihahanda ni Adalyn ang sarili niya upang kung dumating oras na magkita na nga sila ay hindi siya makapagbitiw ng hindi angkop na salita.

Nagsimula na silang mag-ensayo.

Pagkatapos ng isang kanta ay nagvibrate ang cellphone niya. It was Maggie.

"Ad, Pasensya na something urgent happened kailangan kong maunang umuwi sa'yo I left your belongings sa guardhouse is that okay with you?" Maggie.

"Sige-sige, I'm okay with it... ingat sa pag-uwi Mag salamat" reply niya sa mensahe ni Maggie.

"Thanks, you too... remember what I said earlier fightback kung may gustong manakit sa'yo nang wala ako ah?" Maggie.

Napangiti siya sa reply nito. Napailing na lamang siya, Bumalik na sila ulit sa pag-eensayo.

"Okay! that's it for today guys well done... pwede na kayong umuwi" ani ng band leader nila.

Nagpaalam si Adalyn na mauuna nang lumabas dahil kailangan pa niyang pumunta sa hospital, besides natanggap narin niya ang text message ng Mama niya hinihintay na nila daw siya kasama ang kapatid niya sa parking lot ng University.

Nagmadali na siyang lumabas ng University Band office, she gasps ng makasalubong niya ang walang iba kundi si Treyton.

Ilang segundo silang nagkatitigan, walang gustong magsalita sa pagitan nilang dalawa. The pain suddenly appears again, Adaly bit her lower lip.

Nang tinanggal ni Adalyn ang pagakakatig ng kanyang mga mata kay Treyton ay nagsalita ito sa wakas.

"Ada--"anito , bumilis bigla ang tibok ng puso ni Adalyn.

"Adalyn, let's go" called by someone from her back at hinawakan ang kamay niya nang lingunin niya kung sino ito ay si Tristan pala.

Seryoso ang mukha nito at masama ang tingin sa lalaking nasa harap ni Adalyn.

Walang ibang nagawa si Adalyn kundi ang yumuko na lamang, hinila na siya ni Tristan paalis sa kanyang kinatatayuan.

Naiwan doon si Treyton, she knew nakatingin parin ito sa kanila habang kapwa na sila palayo ni Tristan. Her heart started to ache again.

Again...

.

.

.

.

.

.

.

.

Itutuloy..