Black Building

* FRIDAY, 4PM *

"Kyaaaahh! Catch me Junho!" I shouted. I didn't expect him to be there. I want to run but unfortunately, I'm diving in the middle of air and the gravitation pulled me towards him.

Napalaki na lang ang mata ko sa naganap. Ito lang ang masasabi ko.

WELLCOME TO HELL

'Yun ang una kong naisip nang hindi na pala si Junho ang handang sumalo sa akin, bigla na lang nag slow motion ang mundo, this is not true. Why is it that the gravity of the earth wants me to fall in his hands again?!

Mas mabuti pang halikan ako ng lupa kay sa ito ako parang nahuhulog na anghel habang may nakangising demonyo sa harapan ko at handa akong hulihin sa kanyang mga bisig.

Sa isang iglap naglanding ako kay brown eyes.

Bakas parin sakin ang pagkagulat. Di ko alam kung ano ba dapat ang ire-react ko. This is the worst nightmare ever!

Nakahawak ako ngayon sa braso n'ya at nakahawak din s'ya sa waist ko. Di ako makatingin sa mukha n'ya. Ano ba dapat ang ire-react ko? mahimaty? manakal? sisigaw? waaahhh!!! what the hell is happening!

Di nagtagal ay nakarecover na 'ko. I looked at his perfect face. He is very tall. Nakatingala ako ngayon sa kanya at nakayuko siyang tinitigan ako. It's like the first time we see each other.

This is not good. Bakit may spark nung time na naglanding ako sa kanya? Di pwede 'to. Baliw lang ang naniniwala sa spark. This is not good. I need to escape, kailangan makalayo kami ni Junho dito, sinubukan kong itulak s'ya pero hinigpitan n'ya ang pagkakahawak sa waist ko. Sh*t!

"Bitawan mo ako" cold kong sabi pero di ko parin kayang titigan ang mukha n'ya. I really hate him.

"What if I don't?" he said. Natakot ako bigla dahil sa boses n'ya, it's deep and cold. boses pa lang yun pero nakaramdam ako ng goosebumps. Parang galing ito sa hukay.

"I hate you" I whispered while facing to his chest. Yakap-yakap n'ya ako. I kept struggling but no avail.

"Chloe!" Junho shouted. Napatingin ako sa kinaroroonan n'ya. Hawak s'ya ngayon ng mga lalaking naka leather jacket.

Napapikit na lang ako, pinipilit ang sarili na hindi maiyak. Junho always there to help me and now it's my turn to return the favor.

"What do you want?" I asked to the man who embracing me right now. I always knew that he need something from me, hindi s'ya mag-aaksaya ng panahon para habulin ako ng walang rason.

Nakatitig ako sa gloomy na mukha ni brown eyes, di dapat ako panghinaan ng loob. Ayokong isipin n'yang takot ako sa kanya.

He just smirked at me at unti-unti ng lumuwag ang pagkakayakap n'ya sakin.

"I'll do whatever you want, just don't dare to touch Junho"

"Tsk. Acting Knight and shining armor for him? How twisted." Nagdilim bigla ang tingin ng lalaki sa harap ko. I can't tell what he's thinking.

"Let him go, be sure that he'll never interfere." Brown eyes commanded his men. Pinakawalan n'ya naman ako mula sa pagkakayakap n'ya. Di parin mawala ang kaba ko. Nakayuko lang ako at di ko na pinapakinggan ang sigaw ni Junho sa'kin. I'm sorry Junho but I think this is the last time na makikita mo 'ko. Di ko alam kung saan nila ako ililibing ng buhay. Ayokong madamay ka pa ulit. Paniguradong di tayo magkasya sa libingan.

Tumutulo na naman ang mga luha ko. This past days naging iyakin na'ko, at kasalanan ng lalaking nasa harapan ko.

"Ano ba talaga ang kailangan mo?" I asked with anger. "Kung tungkol man 'yan sa pagkakahiwalay ng girlfriend mo, wag kang mag-alala, gagawa ako ng paraan para magka-ayos kayo."

Sa tingin ko ay isa ito sa mga dahilan kung bakit n'ya ko pinepeste. Remember, yung may sumampal sa kanya sa parking lot ng Restaurant kung saan hinalikan ko siya ng walang permiso.

"She's not my girl" he said without interest in his voice. Cool na cool pa n'yang pagkasabi. I stared at him in disbelief. I clicked my tongue. Deny pa more, may pasampal-sampal pa silang nalalaman no'n.

"Really? Then 'yon naman pala eh. Wala ka naman palang rason para pestehin ako." Wika ko na may pagkainis. Crap, all this hide and seek was just for nothing? Tinakot niya pa ako last week which is naisipan ko pang kitilin ang sarili kong buhay. Ghad. I want to choke him for making fun of me.

"You're really something. I thought that you're just ruthless ngunit di ko akalain na may saltik ka rin pala utak."

"You don't have the right to talk back bitch." he said with irritation. He's staring at me like he wants me to beat me up! Nakakatakot ang tingin niya at ang dilim ng aura n'ya. Pero hindi ako matitinag, I'm afraid ngunit mas masakit tawagin ng bitch! Kahit si Dad hindi ako pinagsalitaan ng gano'n! Ang kapal ng apog n'ya!

"Damn! I'm not a bitch jerk, asshole, bastard! Your face is like a crap!" I shouted. Langya s'ya! Takot ako sa kanya pero mas nangibabaw ang galit ko. 'Yan tuloy di ko mapigilan i-enumerate sa kanya ang gusto kong i-mura sa pagmumukha n'ya. Tatagos sana. Tch.

Masama ang tingin n'ya sakin pero di ako papatalo sa titigan. Lalaban ka jerk?

But in the end, ako yung talo. Napapikit ako. Bakit ang gloomy ng mata n'ya? Parang may abyss sa loob ng orb ng mata niya at unti-unti akong hinihigop. Argghh. Nakakatakot talaga s'ya!

Hinawakan niya ako bigla sa braso. Napapalunok ako habang papalapit ang mukha n'ya sakin. Anong binabalak niya? Maghihiganti ba siya sa paghalik ko sa kanya? Don't tell me, first kiss niya?

"You ruined my plan, you must pay for it." he said with his serious gaze.

"Huh?! I don't understand! Teka, pwede bang sabihin mo muna kung anong nagawa kong kasalanan sa'yo. Big deal ba ang paghalik ko sa'yo? It's just a bump of two lips. Di naman siguro magka-world war III sa ginawa ko or magkaroon ng AIDS. Don't worry di ka papatulan ng kahit anong virus dahil nakakatakot kang kapitan." Napakamot na lang ako ng ulo dahil sa inis.

What plan he's talking about? about their date ba 'yong tinutukoy n'ya? Akala ko ba di n'ya babae 'yon?

"Boss, may mga parak!" Sigaw ng mga kasamahan ni Brown eyes.

"Damn. Fine, retreat." He commanded his men.

"You're lucky, Ms. Rosencranz. We'll meet again. Remember, You have no escape from me." He whispered behind my ears which gives me a chill feeling. I could feel his hands touching mine. What he's up to?

♚♞ⓓⓚⓖ♞♚

* Saturday Morning *

Nandito ako ngayon sa Mall, shopping for my new stuff. Lilipat na kasi ako ng school this coming Monday kaya kailangang paghandaan. Di na rin ako makakalabas ng School dahil lahat ng estudyante ay obliged magstay ng dormitory. Nakakalungkot isipin dahil mawawalay ako kay Daddy, tuwing vacation lang kasi pwedeng makalabas. Ayoko ding magreklamo kasi kasalanan ko naman kung bakit ako lilipat ng School.

I sigh. Malalampasan ko din 'to. Buti na lang sa isang boarding school ako lilipat. Malabo nang magtagpo ang landas namin ng lalaking 'yon. Buburahin ko na s'ya sa buhay ko, period.

I couldn't help but to remember that time when he put a disgusting mark on me.

[FLASH BACK]

"You're lucky, Ms. Rosencranz. We'll meet again. Remember, you have no escape from me." He whispered behind my ears. I could feel his hands touching mine. What did he mean by that? So, di pa s'ya tapos sa akin?

"H-hey!" I screamed when he suddenly grabbed my two hands and pull my head towards him and kissed my neck!

"PERVERT!!" I shouted.

He walk away immediately without turning back but I still got a glimpse to his stone face.

I don't think if it is just an hallucination or I'm just crazy but I saw him laughing.

Don't tell me, pinaglalaruan lang n'ya ako?!

[END OF FLASHBACK]

Iniisip ko pa lang ang nangyari ay nagco-cause na sa akin ng mental disorder.