30

Nakasandal ako sa railings sa gilid ng balcony habang nakahalukipkip. Nakatutok lang ang atensyon ko sa lalaking nakasandal din sa harapan ko habang nagsisigarilyo at nakatitig sa mga mata ko. I can't believe he's smoking in front of me. When did he learn that thing?

"Are you just gonna stare at me while you're smoking, huh?" Sarkastikong usal ko.

He chuckled. Muli s'yang bumuga ng usok mula sa bibig n'ya at biglang binitawan ang sigarilyo at ilang beses na tinapakan iyon.

"What are you doing here?" I asked once again.

"Why? Anong magagawa mo kung nandito ako?" Pinandilatan ko s'ya ng mata.

"Hindi ba dapat nandoon ka sa asawa mo? You should be there and prepare for your wedding day." Agad na sabi ko.

Humalukipkip din s'ya at swabeng itinaas ang kilay. Muli kaming nagkatitigan ng matagal hanggang sa hindi ko na mapigilang mapaiwas. Tumingin ako sa malawak na kapaligiran sa gilid ko na may mga munting ilaw. Kitang kita ang kulay kahel at puting mga ilaw na kumikinang sa paligid.

Hindi ko alam kung anong gagawin ko sa harapan n'ya. I don't want to do something that will make me feel awkward in front of him.

I missed him.

Yes.

Alright.

Biglang nanlaki ang mga mata ko nang may biglang kumatok sa pinto ng kwarto ko. I don't know whether I put him under my bed or I'll go and open the door and just scold the shit out of them.

Pero alam kong lalabas 'tong isang 'to kahit saan ko 'to itatago. That handsome stubborn man!

"Em, I'm with mommy Emelia." Sabi ni tita Coolen habang kumakatok sa pinto ng marahan.

"Shit!" I panicked. While John stood there calmly. I can't believe him. Dapat ay nenerbiyos s'ya katulad ko pero mukhang kampanteng kampante naman s'yang nakasandal sa railings.

"You should go now, John."

Nakita kung may biglang bumahid na lungkot sa mukha n'ya at naging malamlam ang mga mata.

"John." Kalmang sabi ko pang muli. Nawawalan na ako ng pasensya pero kailangan kong maging maingat. I can't stand with his stubbornness.

He shook his head. "No. I won't leave you here unless you will let me sleep here.. with you." He suddenly came over with his hand in his pocket. "Will you let me, Emy?"

I moved my steps backward until my back touches the railings. The panicked I felt suddenly replaced by excitement and longing. He pulled me in his arms suddenly and buried his face on my neck.

"I missed you so much, baby. Let me sleep beside you. I wanna feel your touch, please, let me." Sabi n'ya habang hinahalik-halikan ang pinaka-sensitibong parte ng leeg ko.

Yeah, I missed him, too. I just realized that I still love him. I'm still into him. But I don't want him to know it. Natatakot ako na baka magsisi nalang ako sa huli katulad ng ginawa ko noon. Ayokong mag-assume nalang basta-basta dahil mas mahirap ngayon kasi ikakasal na s'ya.

I hate how much I love him.