Twenty-eight

Italized means nag kokorean sila.

----

Chapter 28

It's been a year. All I can say is that I'm happy. With my new school and ofcourse, sa course ko. Akala ko magiging accountancy ako o engineering. But I'm taking up medicine.

"Tiana! Tiana!" Napatakip ako sa aking tenga sa tinis ng boses ni Yerin. She's smiling like a lunatic.

"What?" Bagot kong tanong.

"I passed the trigonometry exam!" She shrieked. My face lit up at napatayo sa tuwa. We both jump in happiness.

"I'm so proud of you!" I patted her head at tumawa lang ito nang malakas.

"Oh right!" She snapped her finger na parang may naalala. Kinuha nito ang kaniyang cellphonr at may tinawagan.

"My honey!" Tili nito at tumabi saakin. Ipinakita din ako sa katawag niya. Nanlaki ang mata ko nang makita ko si Rolly. Pati din yata si Rolly nagulat nang makita ako dahil inilapit pa nito ang mukha niya sa screen.

"Tiana?"

"Hoy babaita! Kinakausap kita. San ka?" Pag iinarte ni Rolly sa kabilang linya. Napatakip ako sa aking bibig. I didn't know.

"Why honey?" Iniharap na ni Yerin ang cellphone sa mukha niya. Hinila ko ang uniform ni Yerin.

"What the heck? Do you speak tagalog now?" Hindi niya ako pinansin at tumalikod ito saaki. Napanguso ako at hinila uli ang uniform niya. "Yah! I'm talking to you! Are you two in a relationship?" But no response.

"Fuck." Pagmura ko dahil wala talaga akong kaalam alan sa pangyayari. Alright, I'm too busy dahil sa course ko. Pero heck? They are really close. How come I didn't know? Yerin and Rolly didn't bother to tell me. 'Ni hindi ko alam na nag vivideo call pala silang dalawa.

Tumayo ako at padabog na umalis sa kaniyang tabi. Bahala sila dun. Basta talaga kausap na ni Yerin ang gusto niya parang wala na ang presensya ko sa tabi niya. Just like her past. Ako lagi third wheel tapos hindi pa niya ako pinapansin nun.

Yerin is taking up as a Match teacher. Weird-- but I'm supporting. Ang alam ko ay ayaw ni Yerin connected to math pero iyon ang pinili niya sa aming path record during graduation.

Habang naglalakad ako ay bumabati ako sa mga nakakilala ko. I'm not in my shell anymore thanks to my friends-- and him. Napabuga ako ng hangin nang makarating sa isang napalaking kahoy dito sa university. Lagi akong pumupunta dito kapag stressed out ako sa academics.

"Tiana-shi!" Humingal hingal pa si Byul sa harapan ko at umupo bigla sa damuhan.

"What?" I laughed dahil nakakatuwa ang hitsura niya. Para siyang hinanol ng mga elephants.

"Hyung tried to reach you. But your phone--" pinutol ko na ang sasabihin no Byul.

"I turned it off." I teased him.

Tumayo ito at nanlalaki ang maliit niyang mata. "Eh? Hyung will be mad!" He pouted kay pinisil ko ang pisngi nito. Humilig ako sa kahoy at pumikit. Hyung is an older brother when some boy call the other boy.

"I don't care." I smiled.

Han Byul Kim is the secretary of our program. Ang pagiging makulit at isip bata nito ay magkaiba sa president namin. I'm the Vice so I don't care if magagalit yun. I can already feel his anger.

"Tiana Song!" Narinig kong may sumigaw.

Napamulat ako at malatayo sa gulat. I cursed dahil ang aroganteng president na naman ang nasa harap ko.

"See? He's mad." Tinuro ni Byul si Presendent Kang na seryosong nakatingin saakin.

Napangiti ako dahil ang kulit ni Byul. Dinuro pa niya talaga.

"You two! Follow me." Seryoso nitong sabi at tumalikod. I maked a face nung nakatalikod ito kaya napatawa si Byul saakin.

"Are you two mocking me?" Tumaas ang kilay nito kaya napatahimik kami pareho ni Byul.

"No President Kang." Taas noo kong sagot. Akala niya ha?

Tunalikod ito at unang lumakad. Hmp. Napakaarogante talaga nang lalaking yun. Naalala ko na naman si Jeydon. Napailing ako sa inisip ko. Bakit ba bigla ko soyang naisip?

"Are you alright Tiana-shi?" Nag-alalang tanong ni Byul sakin.

Napa 'huh' ako at umiling. "I'm fine."

Nung pagkapasok namin sa organization room ay naroon na rin ang ibang kasamahan namin. Opps. Ako lang yata ang hinintay nila, ang sama sama ko naman.

Nahihiya akong nakangiti sakanila at yumuko dahil nakakahiya naman talaga. Akala ko isang walang kwentang meeting lang ito pero nagulat ako dahil kompleto lahat.

Umupo ako sa unahan at kaharap ko si Byul.

"For what?" Tanong ko kay President Kang nang may ibigay ito na papel.

Kumunot ang noo ko sa nakita. "Blood letting activity?"

Nanlaki ang mata ko nang biglang ibinagsak ang kamay ni President Kang ang kamay nito sa lamesa. Kagulat naman 'tong lalaking ito.

"Yes. And the school wants us to handle this activity." Seryoso nitong sabi at isinulat sa board ang dapat naming gamit.

"So this our syllabus." Aniya at sumulat.

"Wow, our President Kang is so handsome!"

Napantig ang tenga ko sa likod at lumingon sakanila na nag uusap about kay President Kang.

"Tiana! Are you listening to me?" Nagulantang ako kaya napatawa ang iilan sa nakita akong nagulat.

Tinignan ko ng masama si President pero ngumisi lang ito. Nakakahiya ah. Nakikinig lang naman ako nang chismis sa tabi ko.

"Yes." Tanging sagot ko nalang kahit wala akong maiintindihan sa kaniyang sinasabi dahil ang bilis.

Habang nakatingin sa papel sa harap ko. Curios ako sa sinabi nang mga kasamahan ko. Si Pres? Gwapo? Sumilip ako at tinignan siya na magsasalita sa harap.

Well-- yes. He is handsome alright. Hindi siya ganoong kaputi at hindi rin maiitim. His eyes is chinky at ang brown talaga nang mata niya kapag naarawan. His jaw is perfect and his noseline too.

Nanlaki ang mata ko nang mahuli niya akong nakatingin sakaniya. No, Jeydon is still handsome.

Nang matapos ang meeting ay napanguso ako dahil sa malakiang dala. Isang malaking box puno nang mga papel na gagawin ko mamaya.

Habang nasa labas ako ay madaming nag offer na tulungan ako pero inaayawan ko. Nakakahiya naman sakanila.

May tumikhim sa likod ko kaya napatingin ako doon. "Oh? Pres?"

Nakita ko siyang nakasunod ito saakin. Napanganga ako nang kinuha niya saakin bigla ang malaking box saakin.

"Yah. What are you doing?" Tumaas ang isang kilay ko at tinignan siya na nakapamewang.

Lumingon ito saakin ng seryoso. "I'm helping you. You dummy." Una na itong naglakad saakin.

Umusok ang tenga ko sa narinig. "How dare you!"

Ngumuso siya saaking cellphone na nasa aking bulsa. "Your flashlight is on."

Napahinto ako. "Huh? Flashlight?" Napatingin ako sa aking skirt at may ilaw nga. Kinuha ko ang aking phone at biglang bumilis ng pintig ang puso ko. It's not my flashlight.

Napatigin ako sa paligid at wala akong makitang isang Jeydon.

Napatingin ako sa aking cellphone nang nawala na ang ilaw. Kinabahan ako. I don't know why.

"Hey dumb. Are you alright? You look pale?"

"Huh?" Tinignan ako ni President Kang na nag alala. Umiling ako at kinurot siya sa tagiliran. "Nothing. Let's go."

Maybe wala lang yun. Guni guni ko lang iyon. Sira lang ito.

----