Chapter 113 Breakfast

( Monina's POV )

Inayos nito ang higa ko saka proper position. magaling, may sarili na nga akong doctor.

Nakatulog nga ako. Dahil at peace yung isipan ko na comportable ang lahat. Nang magising, si Cedrick ulit itong namulatan ko na sout ang rrading glass nito. Binabasa ang hawak nitong libro.

Pakiramdam ko nga nawala ang sakit na pinagdadramahan ko.

Maamo ang mukha nito kapag maaliwalas ata ang isipan. Ngunit kapag galit at dinaratnan ng pagiging sadista niya, yun lang. Di mo maisip kung hangang saan siya dadalhin ng galit nito.

Kaya Cedrick, relaxs lang.

"Why are you smiling?"

Nahuli ko ngang nakangiti ako. Bwisit naman na sarili kong to. 

Tanong niya na di naman nga sa akin nakatitig.

Saka itiniklop ang libro at inalis ang salamin nito.

"It's time for breakfast."

lapag niya ng mga ito sa night stand.

Kinuha ang kamay ko at pinisil-pisil.

"Feeling relieve?"

Napatango ako.

"Let's go."