Kung Paano Nanalo Ang Pag-ibig

Mabilis akong umakyat ng hagdan para tawagin si Kuya Al. Kagagaling lang kasi namin sa simbahan kaya heto mag memeryenda na kami. Ewan ko ba kay Kuya bakit nagmamadali umakyat kanina pagkadating na pagkadating pa lang namin.

Nang nasa tapat na ako ng pinto ng kwarto niya binuksan ko ito nang walang katok katok at natulala ako sa nakita ko.

Si Kuya Al, nakaupo sa gilid ng kama niya, nakababa hanggang paanan ang kanyang short at nakahawak ang kanan niyang kamay sa pagkalalaki niya at mabilis niya itong itinataas baba.

"Kuya..." mahina kong tawag pero sapat para marinig niya.

Bigla siyang napataas ng tingin sa akin na tila nagulat at napatigil siya sa kanyang ginagawa ngunit unti-unti din itong naglaho. Ngumisi siya na tila may naisip siyang napakagandang gawin.

Itinaas niya ang kanyang kamay at minuwestra na lumapit ako sakanya. Pumasok ako ng tuluyan sa kanyang kwarto at dahan-dahang isinarado ang pinto. May kaba ang aking dibdib habang unti-unting lumalapit sakanya.

"Psalms, diba idol mo si Kuya? Sabi mo lahat ng ipaguutos ko gagawin mo dahil gusto mong maging tulad ko pag laki mo?" marahan niyang tanong nang nasa harapan na niya ako kasabay ng paghaplos niya sa braso ko. Dahan-dahan akong tumango bilang tugon.

"Good. Now, i want you to kneel down in front of me." Hindi alam ng musmos kong isip kung dapat ko siyang sundin. "Go Psalms, kneel." ulit niya nang hindi ako gumalaw sa posisyon ko.

Nakatitig lang ako sakanya kaya hinawakan niya ako sa balikat at siya na mismo ang nagtulak sakin paluhod.

"Kuya bakit mo ako pinaluhod?" tanong ko sakanya nang nakatingala.

"May gagawin tayo Psalms. Pero secret lang natin to. Wala kang ibang pwedeng pagsabihan nito kahit sino. Okay?"

Bakit kaya bawal?

Gusto kong itanong sakanya pero may tiwala naman ako kay Kuya. Tulad nga ng sabi niya idol ko siya. Siya ang role model para sakin. Matalino, talented, magalang, masunurin na anak sa magulang namin at higit sa lahat may takot siya sa Diyos.

Napatango na lang ako.

"Masunurin ka talaga kapatid ko. Ngayon Psalms kita mo to?" sabay turo sa kanyang pagkalalaki.

"Opo." mabilis kong sagot

"I want you to suck it."

"Huh?" medyo gulat at naguguluhan kong tanong.

"Sabi ko, isubo mo to." matigas niyang sabi.

"Pero kuya—" pinutol niya agad ako "No buts Psalms. Sabi mo lahat ng ipaguutos ko ay susundin mo?"

"Opo pero hindi ba to mali?" tanong ng musmos na ako.

"Of course not!" medyo naiirita niyang tugon. "Psalms listen to Kuya. Bakit naman to magiging mali? Kuya mo ako, kapatid kita. Normal lang to. At saka, tingin mo ba gagawa si Kuya ng mali?"

Umiling ako. "Yun naman pala eh! Edi sundin mo na lang ako. Isipin mo na lang na ito yung bonding natin at mapapasaya mo si Kuya pag tapos nito." nginitian niya ako na tila naninigurado.

"Now, isubo mo na nang buo. Tapos itaas baba mo yung ulo mo habang subo-subo mo. Do it slowly. I'll guide you." Hinawakan niya yung ulo ko at unti-unti akong itinungo sa tapat ng kanyang pagkalalaki.

Naiiyak ako pero ibinuka ko parin ang makipot kong bibig ng nasa tapat ko na ang kanyang pagkalalaki. Isinubo ko ito tulad ng sabi niya at deretso lang ang tingin ko sa baba.

Nanatili ang kanyang kamay sa buhok ko. Tuluyan nang may tumakas na luha mula sa aking mata. Hindi ko alam kung bakit. Ang daming tumatakbo sa murang isip ko at hindi ko alam kung tama ba 'to basta ang alam ko mabait si Kuya at mapapasaya ko ang taong pinaka hinahangaan ko bukod sa Diyos.

"Look at me Psalms." tumingala ako kay Kuya at nginitian niya ako. "Go do the up and down at wag mo aalisin ang tingin mo sakin."

Ginawa ko ang sinabi niya. Itinaas at baba ko ang aking bibig sakanyang pagkalalaki habang nakatitig sakanya. Dahan-dahan kasabay ng pag landas ng mga luha sa aking mukha.

Medyo pumipikit ang kanyang mata at may lumabas na mumunting tunog mula sa bibig ni Kuya.

"Ughh. Ganyan nga Psalms. Ang bilis mo talaga matuto." kita sakanyang mukha na nagugustuhan niya ang ginagawa ko. "Bilisan mo Psalms. Itaaas baba mo yung bibig mo nang mabilis." turan niya habang bahagyang nakapikit ang kanyang mata.

Binilisan ko nga ang ginagawa ko tulad ng sabi niya. "Ayan. Sge pa Psalms isagad mo hanggang kung saan kayang pumasok. Ughh~"

Kasabay ng pagsagad ko hanggang sa aking lalamunan ng kanyang pagkalalaki ay naramdaman ko ang unti-unting paghigpit ng pagkakahawak niya sa buhok ko at tumitig din siya sa mata ko.

"Sige pa Psalms. Ang galing mo. Ang sikip ng bibig mo." iilan pang mumunting tunog ang lumabas sakanyang bibig bilang patunay na tama ang aking ginagawa at nagugustuhan niya ito.

"Malapit na ko. Bilisan mo pa" sabi niya pagkaraan ng ilang sandali. Binilisan ko pa ang pataas baba kong pagsubo sakanyang pagkalalaki habang hindi tinatanggal ang pagtitig sa kanyang mukha at hindi din tumitigil ang mga tunog na lumalabas sakanyang bibig.

Maya maya lang may naramdaman akong mainit na likido na lumabas mula sakanyang pagkalalaki na lumukob sa aking buong bibig. Medyo napaubo ako dahil doon.

Tinanggal niya ang kanyang pagkalalaki at itinaas niya ang aking nakayukong ulo.

"Pwede ka ng tumayo Psalms." nakangiti niyang turan.

Tumayo ako nang may luha pa rin sa aking mata. Pinunasan niya ang mga luhang naglalandas sa aking mukha.

"Hush. Stop crying. Napasaya mo si Kuya kaya bakit ka umiiyak?" marahan niyang tanong.

"Hindi ko din po alam." tugon ko sakanya nang may hikbi. Tumawa siya at tumayo. Isinuot niya ang kanyang short at bumalik sa pagkakaupo.

"Bumaba na kayong magkapatid! What took you so long huh?" narinig ko ang sigaw ni Mama mula sa baba.

Patuloy pa rin ang paghikbi at pagtulo ng aking luha. Tumayo si Kuya at pinatong ang kamay niya sa ulo ko kaya tiningala ko siya.

"Wag ka na umiyak Psalms. Magtataka si Mama bakit ka umiyak. Yung pinag-usapan natin ah? Walang pwedeng makaalam nito kahit sino." nginitian niya ko at nauna sakin sa paglalakad. Kinalma ko ang sarili ko bago sumunod sakanya.

Bago niya buksan ang pinto ay humarap siya sa akin.

"Ang galing ng ginawa mo kanina. Proud si Kuya sa'yo at sobrang napasaya mo 'ko." tumalikod na siya at lumabas na. Sumunod ako sakanya at bumaba na kami patungo sa sala. Bakas pa rin sa akin ang pag iyak kaya nagtaka si Mama pagkakita sa akin.

"Anong nangyari? Bat ka umiyak Psalms?" Halata ang pag aalala sa mukha ni Mama habang tinatanong niya ako. Napatingin si Papa sa akin.

Umupo si Kuya sa upuan katabi ni Papa.

"Nag asaran lang kami, Ma. Napikon si Psalms kaya ayan umiyak." bahagyang tumawa si Kuya at napatingin sakanya si Mama at Papa.

"Hay nako ka talaga Al oh. Sge na, umupo ka na Psalms at kumain na tayo." umupo ako sa upuang pang isahan at tumingin kay Kuya na may malaking ngiti sa labi.

Hindi ko pa rin makalimutan yung ginawa namin. At hindi lang doon nagtapos yon, nasundan yon ng marami pang beses. Isa? Dalawa? Tatlo? Apat? Lima? Hindi ko na mabilang. At padagdag nang padagdag yung mga ginagawa namin. Hindi ko na lang sinusubo yung pagkalalaki ni Kuya. Hinawakan ko, dinilaan at lagi niyang pinapalunok yung likido na lumalabas sakanya.

Sa tuwing ginagawa namin ang mga bagay na 'yon umiiyak ako nang umiiyak. Hindi ko alam kung bakit. Dapat masaya ako kasi napapasaya ko si Kuya pero pakiramdam ko talaga mali. Mali yung ginagawa namin pero wala akong magawa dahil sabi naman ni Kuya ay walang mali roon.

Sa tuwing napag-iisa kaming dalawa ay doon yun nangyayari. Sa tuwing wala sila Mama at Papa sa bahay. Sa cr, sa kwarto ko, sa kwarto niya o kahit sa sala.

Walang nakaalam ng nangyayari.

Wala akong pinagsasabihan gaya ng bilin ni Kuya. Natatakot akong may makaalam dahil isang beses pagkatapos namin gawin yon sabi ni Kuya "Wag na wag mo to ipapaalam kahit kanino. Magagalit si Kuya ng sobra sobra sayo. Pati si Papa God magagalit sayo kasi di ka tumupad sa promise mo sakin. Ayaw mo naman yun diba? Ayaw mo akong magalit sayo?" walang akong nagawa at tumango na lang ako sakanya.

Hanggang sa lumipas ang dalawang taon. Walong taong gulang na ako at labing pitong taong gulang na si Kuya. Doon ko unti-unti nang napagtatanto na mali talaga ang mga bagay na yon.

Nang maka-graduate na siya sa highschool at sa Manila na siya mag aaral, pakiramdam ko nawalan ako ng tinik sa dibdib dahil sa dorm na siya titira at uuwi na lang pag may oras siya. Isa lang ang nasa isip ko nang mga panahong iyon, matitigil na si Kuya sa mga pinapagawa niya sa'kin.

At…

Makakalaya na ako.