707

ตอนที่ 707 เฮ่อจี้เฉินคือ......เฮ่อหยูกวง?（17）

เพียงแต่ปลายนิ้วของจวงอี๋พึ่งจะสัมผัสเข้ากับโทรศัพท์ของจี้อี้ ราวกับจี้อี้ถูกไฟฟ้าช็อตยังไงยังงั้น ทั้งร่างของเธอสะดุ้งโหยงอย่างแรง หลังจากนั้นก็หันหน้ามามองจวงอี๋แวบหนึ่ง วินาทีต่อมาก็หันหลังวิ่งแจ้นสุดฝีเท้าออกจากห้องผู้ป่วยไปพร้อมกับชุดคนไข้

“เสี่ยวอี้!” ปฏิกิริยาของจี้อี้นั้นกะทันหันจนเกินไป จวงอี๋ตามจังหวะไม่ทันโดยสิ้นเชิง รอจนกระทั่งเธอได้สติกลับมา ตัวของจี้อี้ก็วิ่งออกจากห้องผู้ป่วยไปแล้ว

จวงอี๋รีบก้าวขาวิ่งตามไปอย่างร้อนใจ

จี้อี้ยังมีไข้อยู่ แต่ทว่าเธอกลับวิ่งเร็วมากกว่าจวงอี๋ที่ร่างกายปกติ

รอจนกระทั่งจวงอี๋วิ่งไล่ตามถึงประตูหน้าโรงพยาบาลอย่างกระหืดกระหอบนั้น จี้อี้ก็มุดเข้าไปในรถแท็กซี่คันหนึ่งซะแล้ว

จวงอี๋รีบโบกรถแท็กซี่อีกคันอย่างรีบร้อน พร้อมกับยื่นเงินกำหนึ่งไปให้กับคนขับรถ ไหว้วานให้เขาตามรถคันนั้นของจี้อี้ให้ทันให้ได้

ยังดีที่เป็นช่วงรถติดยามพลบค่ำ การจราจรค่อนข้างติดขัด ทำให้จวงอี๋ไม่ได้คลาดจากจี้อี้ไป

จนกระทั่งรถแท็กซี่ของจี้อี้จอดลง เธอถึงจะตระหนักได้อย่างเชื่องช้าว่า ที่ที่จี้อี้มาก็คือบ้านของเฉินป๋าย