บทที่ 111-1 สองฟากฝั่งของความเป็นและความตาย

บทที่ 111-1 สองฟากฝั่งของความเป็นและความตาย

ระหว่างผืนฟ้าและแผ่นดินยามนี้เงียบสงัด ที่ปรากฏสู่สายตาก็คือผืนหิมะสีขาวอันไร้ที่สิ้นสุด​ ความเจ็บแปลบสายหนึ่งถูกส่งขึ้นมาจากปลายเท้า​ หญิงสาวใบหน้าซีดขาวค่อยๆ ยกเปลือกตาทั้งคู่ขึ้นอย่างช้าๆ หลังจากที่เป็นลมหมดสติไปในช่วงเวลาสั้นๆ ​นางพลันมองเห็นสัตว์ชนิดหนึ่งที่ทั้งร่างมีสีขาวหิมะกำลังอ้าปากที่เปรอะไปด้วยเลือดของมัน​กัดไปที่ข้อเท้าของนางอย่างดุร้าย!

ร่างกายตอบสนองไวกว่าความคิด ฉับพลันนั้นเองนางก็คลำไปยังมีดบินที่เล็กเรียวราวกับใบหลิวที่เหน็บอยู่บริเวณเอว ก่อนจะปามันไปยังสัตว์ตัวน้อยสีขาวสะอาดตัวนั้นด้วยความดุดัน