ส่วนที่ 1 บทที่ 097-2

บทที่ 97-2 บรรยากาศแห่งรัก

เซี่ยฟางหวามองเขาอยู่นานสองนาน พบว่าเขาเองก็หันมามองตนเช่นกัน นางไม่รู้ว่าใบหน้าของตนยังสงบอยู่หรือไม่ แต่นางก็เห็นใบหน้าของฉินเจิงได้อย่างชัดเจนแม้จะมีไอน้ำหนากั้นอยู่

ไอน้ำแปรสภาพเป็นหมอกหนาตลบทั่วสารทิศ

เซี่ยฟางหวาเบือนหน้าหนีแล้วเดินไปยังตู้เสื้อผ้า

ฉินเจิงมองนางเดินหนีไปพลางเม้มปากแล้วก้มหน้ามองตำแหน่งที่นางเคยยืนอยู่เมื่อครู่ซึ่งห่างจากถังไม้เพียงหนึ่งก้าวเท่านั้น สมองกำลังคิดสิ่งใดตอนเขาเห็นนางเดินเข้ามาใกล้เมื่อครู่ เขาเคยโอ้อวดนักหนาว่าตนความจำเป็นเลิศ ทว่าตอนนี้กลับจำไม่ได้แล้ว ใช่หวังให้นางขยับเข้ามาอีกก้าวหนึ่ง? หรือหวังว่าหลังนางขยับเข้ามาใกล้แล้วค่อยทำบางอย่างหรือไม่?

เขาเกิดความคาดหวังกับสตรีคนหนึ่งได้อย่างไร

เขาหลุดยิ้มก่อนละสายตาออกมา ก้มหน้าลงแล้วปล่อยวางทุกอย่างพลางพิงขอบถังไม้แล้วหลับตาลง

เซี่ยฟางหวาพลันหันมาเหลือบมองฉินเจิง ท่ามกลางไอน้ำหนา ใบหน้าหล่อเหลาที่เคยแดงซ่านปรากฏร่องรอยแห่งความผิดหวังและดูพร่ามัว นางหันหลังกลับมา ชะงักเท้าครู่หนึ่งก่อนจะเดินไปหาเสื้อผ้าให้เขาที่ตู้