0154 เฝ้าตอไม้รอกระต่าย

บทที่ 154 เฝ้าตอไม้รอกระต่าย[footnoteRef:1] [1: เฝ้าตอไม้รอกระต่าย หมายถึง รอคอยลาภลอย]

จินเฟยเหยาวนรอบเมืองวั่นเซียนสุ่ยก็ไม่พบเยวี่ยปู้ชิง

นางสอบถามถึงเกาะเล็กๆ ที่ตระกูลเยวี่ยอาศัยอยู่ ทว่าบริเวณนอกเกาะมีการป้องกัน ประตูใหญ่ก็มีองครักษ์เฝ้า นางเข้าไปไม่ได้ ไม่รู้ว่าเยวี่ยปู้ชิงอยู่ในบ้านหรือแล่นไปหานางคณิกาที่ใด อย่างไรเสียจินเฟยเหยาก็แสร้งทำเป็นว่ายน้ำในทะเลสาบ เช่าเรือปลาทองลำหนึ่งวนรอบเกาะตระกูลของเขาค่รึ่งวัน ก็ไม่เห็นเขาปรากฏตัว

นางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็ตัดสินใจกลับเกาะเสี่ยวสือ หาสถานที่ให้พวกเนี่ยนซีอยู่ก่อน

หลังกางวงเวทวิญญาณสิบสองปิศาจอีกครั้ง นางก็ไม่ได้ขับเคลื่อนหมอกขาวในการป้องกัน ทั้งยังให้เนี่ยนซีนั่งอยู่ในศาลาเหมือนเมื่อก่อน นางเตรียมล่อเยวี่ยปู้ชิงมา แล้วค่อยแอบกำจัดเขาทิ้ง

จัดการเกาะเสี่ยวสือเรียบร้อย เพื่อป้องกันหลังจากเยวี่ยปู้ชิงเห็นตนเองแล้วเกรงว่าเรื่องจะแดงจึงไม่กล้าเผยโฉม จินเฟยเหยาจึงซ่อนตัว นี่ก็เพื่อหลังจากสังหารคนแล้วตนเองจะได้ปฏิเสธว่าไม่เกี่ยวข้อง