CHAPTER 10: Ferris wheel

Astrid

Kinabukasan naging ok naman ang lahat, Hindi na bumalik si Zircon mula sa Virtual world.

Mabuti nalang at hindi nagtanong si Ren tungkol kay Zircon, nakahinga ako ng maliwag dahil ayoko ding sabihin sa kaniya ang dahil ng pagpunta ni Zircon.

Si Zircon ay ang Hero sa story na ginawa ni Ren, and practically siya ang male lead character at ako naman ang Heroine niya. But the story goes wrong, may mali sa flow ng story dahil salungat sa mga kwento, wala akong nararamdaman kay Zircon.

Ang Virtual world character ay umaayon kung paano ito nilikha ng creator o ng writer nito. Pero in case sa mga nangyayari ngayon, the characters acts the way they want to.

Isa iyon kung bakit ako pumunta sa Real world, there is someone manipulating the system at yun ang dapat kong malaman. At nasisiguro ako na hindi si Ren ang may kagagawan ng lahat ng iyon, pati na din ang aksidenteng nangyari.

"Are you ok?"

Agad na napabalimg ako kay Ren, nakatingin siya sakin na parang may ginawa akong mali. Napatingin ako sa ginagawa ko, Napapitlang ako nang malamang nasusunog na ang niluluto ko.

Sa halip na magalit ay pinatay ni Ren ang apoy sa niluluto ko.

"Sorry, magluluto nalang ulit ako" sabi ko habang nililigpit ang pagkain na nasunog.

"You don't need to, aalis tayo ngayon" sabi niya sabay upo sa kusina.

Napabaling ako kay Ren "Saan tayo pupunta?" tanong ko. Sa halip na sagutin ay ngumiti lang siya ng bahagya.

***

"Wow, Sobrang ganda dito Ren" sabi ko habang palinga linga sa paligid. Sobrang dami ilaw sa paligid at mga palaruan.

"Let's go?" aya ni Ren saakin. Agad naman akong napatango at sumunod sa kaniya.

Habang naglalakad ay hindi ko mapigilan na mapatingin sa mga laruan, pero mas naka agaw pansin sa akin ang shooting station.

"Gusto mo itry?" tanong sakin ni Ren. tumango naman ako sa kaniya.

Kinuha niya ang isang baril na may bala na hook, Kung tatamaan mo ang bawat balloon ay may kapalit itong premyo.

Unang bumaril si Ren, pero napangiti ako nang hindi man lang niya natamaan kahit isang balloon.

Inayos niya ang salamin niya at saka bumaril muli pero gaya ng nakaraang baril ay hindi nanaman ito tumama.

Napansin niya naman na pinagtatawanan ko na siya kaya binigay niya sakin ang baril. Sa unang pagkakataon palang ay natamaan ko na ang pinaka malayong balloon, at ito ang pinaka jackpot price.

Kitang kita ko ang pagkamangha sa mata ni Ren.

"Eto na po ang premyo nyo" sabi ni manong sabay abot ng isang giant size na siberian husky na staff toy. Agad ko itong kihuna at niyakap.

"Pasensya na, hindi ako magaling sa mga arcades" sabi ni Ren sabay kamot sa likod ng ulo.

"It's ok, tara punta tayo doon!" sabi ko sabay hawak sa kamay niya, nadala naman agad siya at sumunod.

Nagsimula na kaming maglakad. Hindi ko maiwasang mapangiti aa tuwing nakakarinig ako ng mga bulong bulungan ng mga tao.

"Ang cute nilang couple no?"

"Sobrang swerte nung boy, look his girlfriend is so gorgeous"

Napadaan kami sa aling nagbebenta ng mga alahas. Napatingin ako sa necklace na may pendant na star.

Pero sinawalang bahala ko nalang iyon at naglakad muli. Mag gagabi na at kanina pa lumunog ang araw.

"Wow sobrang taas naman non" sabi ko noong mapansin ang sasakyang bilong na umiikot.

"It's a ferris wheel, i already have a ticket" sabi ni Ren sabay labas ng dalawang ticket.

"Pero—"

"Let's go?"

Magsasalita pa sana ako nang ilahad niya ang kamay niya sa akin, walang atubili ko namang inabot iyon at tumakbo kami papuntang Ferris wheel.

"Sir last ride na po ito" sabi ng tagabantay. Pero may binulong si Ren na hindi ko narinig kaya himalang pinayagan kaming sumakay.

Ilang saglit pa ay sumakay na kami sa upuan mabiti nalang at may pinto iyon kaya hindi ka matatakot sumakay.

Nagsimula nang umikot ang ferris wheel agad na napahawak ako sa bakal na hawakan dahil medyo umuga ito. Unti unti na itong tumataas nag nagsisimula nang tumibok ng mabilis ang puso ko, Pero nagulat ako nang hawakan ni Ren ang kamay ko.

"You're afraid of heights" he said habang nakatingin sa akin.

"Hindi kaya!" tangi ko at naglihis ng tingin.

"You are, because i know" sabi niya na kinatahimik ko.

Napabaling kami sa bintana ng sinasakyan namin, Kitang kita doon ang mga butuin na nagsisikinang sa langit.

"Wow, sobrang ganda" manghang sabi ko havang nakatingin sa langit.

"Astrid" tawag sakin ni Ren. Napabaling naman ako.

"Close your eyes" he said, noong una ay nagtaka pa ako pero minabuti ko nalang sumunod.

Ilang saglit pa ay namalayan ko nalang ang isang malamig na metal na dumampi sa balat ko. Agad akong napamulat ng mata

Napatingin ako sa pendant ng necklace, Its a star ito yung pendant na nakita ko kanina. How did he bought it?

"Just like your name, You shine like a star Astrid" he whispered. Dahil sa saya ay niyakap ko siya ng mahigpit. Agad naman niya itong tinugon. Pagkatapos ng yakap na iyon ay hinarap niya ako, Sobrang saya ko noong mga oras na iyon.

My heart beats like there's no tomorrow.

I was mesmerized by his almond eyes that stared so intently to me; I look back at him, merely to find that his face was only an inch shy from mine.

And before I knew it, He's lips meets mine and by that time my heart beats so fast. He kissed me passionately and I kissed him back.

***

Jewel's Note 📝

Enjoy reading! Stay tuned

Don't forget to vote and comment!