webnovel

C H A P T E R 40

Hawak ang sikmura pinilit niyan'g makatayo nang tuwid saka siya, tumingin at huminga ng malalim rinig na rinig parin ang mga sigawan ng mga taong na roroon.

Muling sumugod sa kanya si NUMBER One , habang siya ay inihanda na ang sarili sa muli nitong pag sugod at inihanda niya muli ang sarili sapag sugod nito saka bumuwelo nang isang malakas na suntok sa kanya na mabilis rin naman niyang nasalaga iyon gamit ang kanyang kanang kamay, saka siya gumantin rito at pinilit mag paulan ng malakas na mga suntok kayat bahagya itong napa atras sumama pa ang mukha nito bago muling sumugod sa kanya tila naman hindi niya na iwasan ang pangalawang suntok nito mula sa kanya Kaya't napa ngiwi na lamang siya. dahil sa lakas non.

Nang matamaan siya nito sa kanyang tiyan ang lahat ay nag sigawan matapos maka tayo muli ang kanyang kalaban. Damn!

" Hindi ko alam na seryoso sila na ikaw ang kakalabanin ko? Eh, mukha kanaman mahina at talunan."

Anipa nito masiyado naman atang mayabang ito nag uumpisa palang naman sila, ni hindi manlang nga niya ito madaplisan kahit konte taena talaga mukha ma tatalo siya sa bakulaw na ito. ni hindi na siya kumibo pa ng panabay na silang sumugod subalit bago paman siya nitong muling ma suntok.

Inunahan na niya ito wala sa loob na Napa ngiwi siya dahil sa ibinigay niyang suntok rito. taina parang sumuntok lamang siya sa bakal garabe yung mukha niya, bulong niya sa kanyang sarili' nang lilisik na ang mga mata nito dahil sa pagka-inip na mapabagsak siya. at maging sa ginawa niya rito. hindi na siya nag dalawang isip pa. siya na ang sumugod agad siyang bumuwelo muli bago niya tikbo ang pagitan sa kanilang dalawa at itoy kanyang pinaulanan nang ma lalakas na suntok bago niya sinipa hindi na ininda ang pag sipa niya rito kahit med'yo na sasaktan rin siya sa pag suntok sa mukha at katawan nito na panay rin ang salag. halos magkapantay lamang sila sa lakas.

"Tapusin muna siya UNO! "

"Tama! wag munang patagalin wala naman binatbat yan patayin muna! "

"Tapusin! "

"Tapusin! "

Sigaw ng mga tao, Damn! mukha ba siyang ma nanalo sa larong ito? pero kahit na mas kailangan niyang lakasan ang kanyang loob bawat suntok nito mabilis niyang na iiwasan may time na tumatama ang kamao nito sa kanyang tagiliran ngunit daplis lamang iyon. at kung hindi lamang mabilis ang replika niya malamang bulagta na siya kung hindi niya agad agad na iiwasan ang mga panama nitong suntok.

Umilag siya ng sipain siya nito patuloy lamang ang pag papalitan nila ng mga suntok ni hindi niya alam kung sino , na ba ang mas lamog sa kanilang dalawa. akma pa sana siya nitong sisikuhin ng mabilis niyang na higit ang pulsuhan nito bago siya nag pakawala ng suntok habang sakal niya ito mula sa leeg gamit ang kanyang mga braso talagang tinatagan niya ang pag hawak roon upang kahit papano ay matamaan na niya ito kaya hindi na siya nag dalawang isip pa ng sinunod sunod niya ang pag suntok sa mukha nito.

Ngunit agad rin siya nitong na hawakan sa damit bago siya binuhat Damn! kasabay ng pag suntok niya rito ay siya ring pagbagsak nila pareho sa' sahig napa igik siya dahil sa pag kakabagsak niya alam niyang ma hihirapan siyang matalo ito pero kakayanin niya parang lamang makaalis siya sa lugar na ito.

"May ibubuga karin pala. pero hindi kapa rin ma nanalo sakin! kayat humanda ka. "

"Tsk! "

Tanging iyun na lamang ang nasabi niya. habang nag tatagis ang mga baggang nila pareho sa laki ba naman nito imposibleng mapabagsak niya ito nako naman ayaw niya sa lugar na ito hindi siya ma tatahimik kung mag papatalo lamang siya rito at habang buhay na siyang ma kukulong rito kasama ng mga presong ginagawa nilang alaga. kung lalampa lampa lamang siya.

Buwisit!

Chương tiếp theo